حیف پول ووقت که برای این فیلم هزینه شود من با خانواده رفتم و به دنبال یک طنز اجتماعی بودم ولی ای دریغا
صرف اینکه کارگردان اون محبوب یک قشر خاص باشد دلیلی بر ساخت اثر فاخر سینمایی توسط ایشان نیست
به نظر من باید یک بازخورد منفی از طرف مردم صورت بگیرد تا درس عبرت برای این قبیل کارگردان ها باشد که از احساسات پاک مردم نسبت به خود سوئ استفاده نکنند

فیلم فوق العاده ای بود.اولین بار بود از دیدن فیلم ایرانی لذت بردم، برخلاف فیلم های سبک و بی مزه این روزا، این فیلم خیلی خوب بود

ظاهرا نگارنده دل پری از مدیری داره

پاسخ: قطعا نمی فروخت. شاید حتی اکران هم نمی شد. این سیامک انصاری اگه مهران مدیری نبود، چی کار می کرد؟

اما نکته ای که نمیدانید و اگرباورندارید خبرنگاران تابناک میتوانند تحقیق کنند مدیری سالهاست که میخواهد از زیر بار عنوان تلویزیونی بودن بیرون بیاید وخود را در سطح یک کارگردان سینما مطرح کند حالا با این فیلم تمام تلاشش را میکند مثلا صبح تا شب درپردیس کوروش مینشیند کاری نداریم که مثلا کدام کارگردان روشنفکر سینما اینقدر حاضر است برای پروپاگاندا چنین مایه بگذارد حتی دهنمکی هم نمیکند اینکار را که بگوید من کارگردان پرفروش سینما هستم اما حالا اینها بماند موضوع مهم تر اماری است که از دهها سانسی که کوروش فیبم را اکران میکند بیرون می اید پخش کننده وسینما دار یکی هستن و طی یک توافق با تهیه کننده میشود همه بلیطهای سانسها را فروخته شده اعلام کرد و برایشان بلیط صادر کرد و مثلا فروش کوروش را به جای 80 میلیون 200 میلیون اعلام کرد

حقیقت اینکه من تیزر ش رو که دیدم متوجه شدم با یه فیلم کشدار روبه رو هستم که سناریو ی تکراری داره، این نوع فیلمنامه ها که فرد تا یه زمان مشخص وقت داره به جایی برسه بسیار بی مایه و بی مزه هستن و فقط یه حالت عصبی تو بیننده ایحاد میکنه. مضاف به اینکه بسیار بسیار تکراری هست.

نعمت روی زمین قسمت پر رویان است ، خون دل میخورد آن کس که حیائی دارد

دلیلش که مشخصه: نبود پیمان قاسمخانی به عنوان بهترین طنز نویس حال حاضر ما
زوج مدیری قاسمخانی بود که کارهای خوبی مث پاورچینو برره و مرد هزار چهره شکل گرفت. بعد قطع همکاریشون مدیری رو به افول رفت.
فیلم قاسمخانی (خوب بد زشت) خوب بود فقط ضعف کارگردانی داشت. اینا در کنار هم واقعا خوبن.

حالا چرا اینقدر با حرص نوشتی.

رگه هایی از طنز برادران کوئن تو فیلمش بود مخاطبی که به لوده بازی هایی مثل نهنگ عنبر و بمبئی و آلبالو و گشت و... عادت کرده ناراضی از سالن میاد بیرون ولی مخاطب خاص رو تا حدودی راضی نگه میداره