صدها هزار مریم میرزاخانی در کشورهایی که قدر دان آنها هستند در حال خدمات دهی به پیشرفت بشریت هستند

مشكل اين است كه نخبه ها بايد از اين مملكت بروند تا بفهميد نخبه هستند.

ایرانیها جوگیر هستند
ده تا میرزاخانی توی ایران را نمی بینند ولی یکی را می بینند
کسی تا حالا نگفته ما جز اسم ایرانی چه سودی برای ملتمان داشته ایم
همه ما در همه امور صاحب نظر و متخصص هستیم
...

سال 76 هفت نخبه را با اتوبوس قراضه فرستادید ته دره و اوج جوانی و نبوغ از دنیا رفتند . مریم میرزاخانی بازمانده حادثه بود . مملکتی که حاضر نیست برای نخبه هاش یک پول بلیط هواپیما بده انتظار نداشته باشه نابغه ای مثل مریم اینجا بمونه . بهترین کار را کرد رفت جایی که در این مدت کوتاه عمرش مفید ترین کارها کرد. می موند الان معلوم نیست چه کار میکرد. .

قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهری.

شما قدر همین نخبه گانی که در دانشگاه صنعتی شریف باقی مانده اند را نصفه و نیمه بدانید و حقوق اساتید ایشان که به رغم درجات بالای علمی در حد مشاغل خدماتی هم شاید گاهی اوقات نباشد را دریابید. اگر احترام ایشان را نگه دارید شاید آنهایی از ایشان که رها کرده اند و رفته اند هم متوجه شوند که احترامی دارند ولی تا وقتی که می بییند اوضاع همتایان داخلی ایشان این است از ترک وطن خشنود هم خواهند بود.

تا ما متفکران و استادانی مثل یامینی و عباسی و رائفی و روازاده داریم نیاز به امثال میرزاخانی نداریم.

سلام.
من هم رتبه تک رقمی کنکور بودم و الان در هلند کار میکم و بچه زابل در استان سیستان و بلوچستان هستم. خیلی هم دوست دارم برگردم و توی همون زابل کار کنم. اما وقتی به استعدادم بها داده نمیشه ترجیح میدهم اینجا بمونم و حداقل با درامد خوبی که دارم به بچه های یتیم و فقیر سیستان کمک کنم و کمک دانشجویانی باشم که دنبال ادامه تحصیل در خارج هستند و مشاور دانشجویان ارشد و دکتری باشم و براشون مواد ازمایشگاهی از اینجا بفرستم.

واقعا" اگراینطوره باید گفت غیرممکنه.

جهان هزاران ميرزاخاني ندارد چه برسد بما
بله نخبه زياد داريم ولي هر صد سال يك بار ايران شايد يكي مانند ميرزاخاني بخود ببيند