نکات خیلی خوب و ارشمندی مطرح شده است و به این موارد رفتار ها و عملکرد برخی از نهادها و ارگانها را هم باید افزود. ارگانها و نهادهایی که باید فرا جناحی باشند ولی بخاط حضور یک طیف در این نهادها در عمل اینطور نیستند و عملا از یک جناح حمایت می کنند و این مسئله لج مردم را در می آورد. مردم آگاه شده اند و دوباره خود را به تنگای ایدئولوژی های خشک و غیر قابل انطباق با وضعیت فرهنگی، اقتصادی وسیاسی ایران و جهان نخواهند انداخت. دنیای امروز دنیای تعامل و پیشرفت است و نه در حصار تنهایی و گذشته ماندن روشهای دیگری هم هست. اصولگرایان از قدرت کنار نمیروند. توان و ظرفیت تغییر را ندارند. نمیتوانند از نظر ساختاری مردم را قبول کنند. لذا اتخابات را هم در اصل قبول ندارند و در نهایت سعی میکنند به جای به روز کردن خود جلوی پیشرفت و حرکت مردم سالاری را بگیرند. از گذشته هم همینطور بوده. و مردم از گذشته های دور اصولگرایان را به زور میکشند و به سمتی که میخواهند میبرند. فقط یه بار اضافی بر روی دوش ملتند. در سیاست داخلی به چند صدایی معتقد است !!!!!!!!مثلا شونزده ملیون آدم رو که اتفاقا داخل ایران زندگی می کنند فقط چون به اونها رای ندادن خشونت طلب معرفی می کنند. 
well done! عالی بود. باورم نمیشه تابناک جان. درود بر شما با این تحلیل ارزشمند . سپاسگزارم چه عجب پس از مدتها کوبیدن رقیب ,این بار یک مقاله واقع بینانه نوشتید ,منصفانه بود. مورد ششم اصولگرایان باید بدانند که با روش چهل سال پیش نمیتوانند به مردم امروز این سرزمین حکومت کنند ...
جامعه نیازمند آزادی مشروع است. پرهیز از افراط باید سرلوحه کار این جریان سیاسی باشد. مگر نه مقبولیت و مشروعیت خود را بیش از پیش از دست میدهد ...
ایشون با افکار اصلاح طلبی وارد میدان شد.میگفت آزادی و .... و ما کاری به پوشش نداریم و دولت باید اقتصاد رو سامان بده.در دوره اولشم نسبتا کارهای خوبی شد گرچه کارشناسی شده نبود.دور دومم همینطور رای اورد ولی دیگه نمیشه و مردم دیگه فراموشکار نیستند چون رسانه قوی در اختیار دارن خارج از قدرت نظام
پس باید یا رویکردشون تغییر کنه یا همینطوری ادامه بدهند