خود مادر مقصر که اصرار داشته زودتر دنیا بیارنش

طبق منابع علمی اگه قرار باشه زایمان طبیعی انجام بشه باید تا 42 هفته صبر کرد.

....روز سوم فروردین 96 به عنوان مسافر نوروزی بنده دچار حادثه شده به طوری که از ناحیه کمر و شکم دچار درد شدید بودم..علیرغم میل باطنی با توجه به درد شدید به این بیمارستان (امام خمینی کوهدشت) مراجعه کردم:
1.اولا تمام پرسنل اعم از نگهبان تا پرستار و حتی متخصصین با زبان محلی صحبت میکنن.
2.گرفتن ودیعه همان ابتدای کار(500000 تومان)...متاسفانه با اینکه هزینه اینجانب کمتر از مبلغ فوق بود و به بهانه عدم تسویه حساب در فلان ساعت بنده مجبور به ترک شهر شده بیخیال ودیعه شدم....
3.کلا هر کاری که میخاستن انجام بدن میگفتن با دکتر تماس گرفته دارن میان
4.تعداد همراهان بیمار از تعداد پرستاران و کادر پزشکی بیشتر بود.
5.بعد از 6 ساعت انتظار متخصص سونوگرافی با کلی سرو صدا حاضر شدن بنده را ویزیت کنن.....
6.پرستاران کلا به سختی و با اکراه سراغی از بیمار میگرفتن
7.تجهیزات پزشکی فوق العاده مستهلک

با سلام
در مورخه 17 اسفند 95 همسرم جهت مداواي سرما خوردگي به پزشک مراجعه کرد و پزشک هم يک پني سيلين تجويز کرد و توصيه کرد حتما در بيمارستان تزريق شود. ما به بيمارستان فارابي شهرستان ملکان مراجعه کرديم و خانم پرستار آمپول را تزريق کرد.خلاصه اينکه از روز تزريق ما درگير عفونت و التهاب جاي آمپول هستيم سونوگرافي گرفتيم به جراح مراجعه کرديم و هنوز هم تحت درمان جهت مداواي جاي آمپول هستيم و فعلا از بهبودي خبري نيست. آفرين به اين وضعيت بيمارستان ها

باید برای بیمارستان های مناطق ضعیف فکردی کرد که ضعیف ترین کادر پزشکی رو دارن و رفتارشان با مریضها اصلا خوب نیست. وقتی میری بیمارستان انگار رفتی بازداشتگاه.

همه چی زروری شده خانمهای الان فیزیولوژی بدنشون تغییر کرده ما جنگ داشتیم گرسنگی و استرس زیاد داشتیم یه شبه که نمیشه سزارین حذف بشه

شما بنویسید لابی ماما ها در وزارت بهداشت

آقای قاضی زاده، با عرض سلام وخداقوت خدمت شما و همکاران خیلی خیلی زحمت کشتان!!!

؟؟؟

سلام تابناک عزیز!
کاش رسانه های جمعی ما اعم از رادیو و تلویزیون و سایت و مجله از رسانه های معتبر و پرطرفدار دنیا یاد می گرفتند که وقتی قرار است خبری را منتشر کنند، قبل از طرح آن و یا بعد از آن گزارشی مستند که توسط خبرنگار ارشدشان تهیه شده است پخش می کنند و بعد به موضوع می پردازند. کاش نامه این پدر داغدار بخشی از گزارش مستند شما بود و نه همه آن!