تلویزیون دیگه جذابیتی نداره. نه کار جدید و با کیفیتی ارائه میکنه، نه ایده خلاقانه ای. منتظر ببینه من و تو روی چی زوم کرده، بره ورژن صداسیماییش رو بسازه. جهت گیری های خاص و نادیده گفتن سلیقه همه مردم از طرف دیگه باعث شده، آدم های زیادی اصلا از شنیدن صدای تلویریون هم متنفر بشن. وقتی حس میکنی کسی برات ارزش قائل نیست، بهش اهمیتی نمی دی. به همین سادگی. الحمدلله بعضی ها سنگر به سنگر رو دارن از دست می دن. چی فکر می کردن؟ اینکه دنیا همش رو یه پاشنه میچرخه؟ سلاح قوی رسانه شون هم تیغ کندی شده که به درد میوه پوست کندن هم نمیخوره. این روند تا از دست دادن تمام سنگرها ادامه داره. بی شک. منتظر اون روزیم.
واقعا چه کسی باید فکری به حال صدا و سیما بکنه ؟ یادش بخیر قبل از انقلاب وعاظ و روحانیون روی منبر میگفتند اگر یک روز اختیار رادیو و تلویزیون را به ما بدهند کاری میکنیم که تمام مردم دنیا گرایش به اسلام پیدا کنند و . . . . . خدا وکیلی این بود آنچه میخواستند انجام دهند؟