خدا به داد دلش برسه...یا صاحب صبر...

عزيزم خدابهت كمك كنه بتوني ادامه بدي قلبمون به درداومد.

آری آن روز چو می رفت کسی
داشتم آمدنش را باور 
من نمی دانستم 
 معنی "هرگز" را
 تو چرا بازنگشتی دیگر ؟
 آه ای واژه شوم
 خو نکرده ست دلم با تو هنوز 
 من پس از این همه سال 
 چشم دارم در راه 
که بیایند عزیزانم آه ...
هوشنگ ابتهاج

دخترم خدا به تو اجر دهد و باید الگوی وفاداری به شوهر در جامعه و رسانه هاقرار بگیری من مدت ها گریه کردم

زدودیده خون فشانم زغمت شب جدایی چه کنم که هست اینها گل باغ اشنایی

چه خوش باشد که روزی روزگاری ، به امیدی رسد امیدواری

چه ساده فرصت زندگی از بین رفت.تمامی افتخارات برای مسببین و زندگی را به آتش تشانان پس دهید.

مجتبی پسر خالمه دارم میمیرم

اگر این گونه حوادث را مثل آن هموطن بالائی به حکمت خدا مرتبط کنیم در حق خالق عالم جفا کرده ایم.
خداوند به همه انسانها عقل داده و فکر و اندیشه را نیز در اختیارش گذاشته تا برای زنده ماندنش و تبعات آن از نیروی اندیشه کمک گیرد و بهترین شیوه را انتخاب کند . در کارهای اجتماعی نیز قانون وضع کند و با تقسیم وظایف جامعه را سر و سامان دهد. حال اگر مسولی در کار خود کم بگذارد و به وظایفش عمل نکند نباید حکمت خدا را پیش بکشیم و همه کمبودها و کم و کسری ها را به گردن خدا بیندازیم و ناخواسته خالق را مقصر قلمداد کنیم

خداصبر جمیل بهشون بده.......امین