چامعه ما متاسفانه یک جامعه به شدت بیمار است ، این آزارهایی که به حیوانات می رسانیم ، آن قمه هایی که در تاسوعا عاشورا بر سر میزنیم ، آن همه خرجی که برای ناهار و شام دادن در تاسوعا عاشورا می کنیم ولی حاظر نیستیم هزار تومان آن را به محک کمک کنیم ، این همه تهمت و دروغ و ... که شبانه روز از رسانه ها در مورد رقبا پخش می شود ، این همه اختلاص و دزدی و .... آیا نشانه هایی از جامعه بیمار نیست ؟
لازم نیست سازمان تشریفاتی و بی خاصیت حفاظت محیط زیست که قرار است لایحه ای تهیه کند به خودش زحمت بدهد و لازم نیست نمایندگان ناامید کننده امید چرتشان پاره شود. لطف بفرمایید اسم این جوان محترم را بفرمایید الباقی را ما خودمان پیگیری میکنیم!
سطح فرهنگ هر فرد و هر کشور را باید در رفتار آنان با طبیعت سنجید. طبیعت اعم از گیاه حیوان انسان ......... که در این میان بی زبان ترین و ناتوان ترین قشر آسیب پذیر همان حیوانات بی پناه هستند. امیدوارم با ایجاد قانون حمایت از حیوانات که تمامی کشورها دهه هاست به آن اهمیت می دهند، جامعه را از این فقر فرهنگی نجات دهیم. این قانون قدمی خواهد بود به سمت و سوی کنترل رفتارهای ناهنجار جامعه چه در قبال حیوانات و چه در قبال انسانها، چرا که بی اخلاقی انسان و حیوان نمی شناسد. پس بکوشیم تا گام اول به وقوع بپیوندد تا هم کودکانمان در امان باشند و هم جامعه مان چرا که حمایت از حیوانات الفبای اخلاق است.