از اول انقلاب سر ستيزه با ملي گرايي داشت و ملي گرايي رو در تضاد با اسلامي شدن ميپنداشت. اين تا حدودي اصلاح شده ولي هنوز هم بعضي ها تنها وقتي لازم دارند از عواطف ملي مردم استفاده ميكنند. من يادمه كه در دوره راهنمايي در دهه شصت معلم ديني ما رو مجبور ميكرد اين شعر رو حفظ كنيم. اي اسلام اي دين پرگهر ...! اخه چرا؟؟
كساني مثل ما هم كه خارج هستيم و اينجا مرتب در حال سرو كله زدن با اينها در اينترنت براي دفاع از چيزهاي كوچكي هستيم كه خاطرمان رو بشدت مي ازارد، مثل خليج فارس، حمله عربستان به يمن، يا انرزي هسته اي، ولي وقتي ميايي ايران به چشم جاسوس بلقوه باهات برخورد ميكنند
وقتي من جوان ايراني بعد از ١٠ سال زندگي مشترك هنوز يه وجب جا تو مملكت خودم به نام خودم ندارم دقيقا به چي بايد عرق! داشته باشم؟؟؟ جز يه شناسنامه چه چيزي از اين مملكت مال منه؟ از دولت هم كه حقوق نميگيرم چون كارمندش نيستم
فقط صبح تا شب ميدويم تا بتونيم يه زندگي در حد شان و شخصيت خانوادم فراهم كنم. مطمئنم يه روزي اگه بتونم برم از اين مملكت ميرم. اگه بتونم جايي برم كه فكرم راحتتر باشه درآمدم بيشتر باشه شك نكنين كه ميرم.
پاسخ ها
علی رسولی
||
۱۰:۲۹ - ۱۳۹۵/۰۶/۱۳
جوان بزرگوار - آیا اگر صاحب خانه شوید و درآمد خوب هم داشته باشید,آنگاه به وطن خود علاقه مند و وفادار می شوید
تابناک شما نمی تونید ازادی بیان رو اجرا کنید الکی چرا می نوسید خوانده می شوید بنوسید
اگه دوست داشتیم خوانده می شود
ما در کشور ازاد زندگی می کنیم شما چرا این قدر سانسور میکنید
من به خاطر این ازادی بیان تو این کشور عرقم روز به روز بیشتر می شود
این حرف جالبه وطن اسم قشنگیه که واسش جون بدی نه با حقوقهای نجومی مدیراش چپاول کنن نه اینکه زمینخواری کنن و نورچشمیها و آقازاده ها تو بهترینجاها ملک بگیرن نه جایی که یقه سفیدها با خیال راحت قاچاق کنن و... مردم باید تاوان بدن به نظرت گشنگی و فقر وطنپرستی میذاره؟؟؟با کدوم اعتماد
ناسیونالیسم در ایران از اول یک دردغ بزرگ بود! موارد تاریخی از این به اصطلاح ملی گرایی بسیار نادر و معدود است، چون ایران همواره در آمد و شد دولت ها و سلسله های مختلفی بوده که هر کدام به حدی رنگ و بویی از ملیت را از بین برده اند...
در اوج ملی گرایی و هزینه های گزاف و بسیار در این راستا در عهد پهلوی، ببینید در حمله متفقین چه افتضاحاتی در نقاط مختلف ایران رخ میدهد! جز معدود دفاع ها از جمله رشادت های دریابان شهید بایندر و نیروهایش در جنوب و چند جای دیگر، موارد تسلیم و فرار بسیار بیشتر بوده؛ در آبادان ۴۰۰۰ سرباز بدون فرمان تسلیم، بدون درگیری خودشان تسلیم میشوند! در آذربایجان ۱۵۰۰ نفر با فرمانده یشان به سمت مرز ترکیه فرار میکنند و برخی شون پناهنده میشوند و...
ببینید، این وضع به اشکال مختلف بوده و تنها جایی ما توانستیم با قدرت و صلابت وطن را قوام ببخشیم که همچون منش شاهنامه، تشیع و ایران را در قامت منبع هویت بخشی به تن کرده ایم...
مشکل فعلی ما چند تکه شدن منابع هویتی یمان است و گرایش مفرط بخشی از جامعه به فرهنگ غرب و مجذوب و مقهور شدن در مقابل آن، خودش در مخدوش کردن هویت ما بسیار ماثر بوده.
فکر نکنیم این مشکل کشورهای دیگر نیست، مقاومت در برابر فرهنگ غربی امریکایی، حتی در اروپا که خودش هم بخشی از غرب است، وجود دارد. المانی ها به شدت در مرزهای فرهنگی و هویتی شون دفاع میکنند و این وضع در اسیا و امریکای لاتین هم مترتب است...
راهکار هم بیشتر به خود ما مردم برمیگرده که میخواهیم کدام مسیر را انتخاب کنیم، و الا دولت ها از بستر همین اراده ها بلند میشوند.
یه بازی معمولی با قطرداریم که بازی حساسی هم نیست
بعلاوه یه تیم ملی.با بازیکنای معمولی که بازیاش معمولین. قشنگم بازی نمیکنه
و تو این چن سال هم افتخار خاصی نیافریده!!!!
در ضمن اگه نگا گنین تیمی مثل پیروزی که الان تماشاگراش میان بواسطه بازیای خوبه گذشتشه
بقیه کشورا هم هربازی معمولی که ورزشگاه پر نمیشه
فک کنین المان با مالت بازی داره. البته ما المان نیستیم
کیروش هم میخواد مردمو احساسی کنه
بعدش هم تو ایران هیچ وقت این کار که پرچما رو اویزون کنن هیچوقت نیوفتاده
این تیتر هم واسه سر کار گدذاشتن ملته
وگرنه تو جاهای حساس که نیاز به ابراز وجود هس
مردم هم هستن