دوستان عزیز
بنده هم در سازمان دولتی هستم
باید مساله از ریشه درست بشه
شما فکر میکنید که آقای صفدر حسینی و یا صدقی برای خودشون این مقدار حقوق رو نوشته اند؟
نخیر
قوانین و آیین نامه ها در دولت و سازمانها و هلدینگهای به ظاهر خصوصی اما دولتی و تصمیمات هیات مدیره ها باعث این افزایش حقوقهای شبه قانونی میشه و از قبل هم بوده و هنوزم هست
اخیرا نامه ای در سازمان ما بدستم رسیده که نامه آقای جهانگیری به مقام معظم رهبری بوده و در این نامه درخواست شده که تمام بخشها حتی سازمانهای غیر دولتی هم که به نوعی از بودجه استفاده میکنند هم پرداخت حقوقهاشون منظم و یکسان سازی بشه که دفتر مقام معظم رهبری هم پاسخ مثبت دادند و این حرکت بسیار خوبیه
این نامه محرمانه نیست و از لینک زیر بخوانید
http://www.ghatreh.com/news/nn32501096/
خوب حالا میمونه اشتغال جوانان جویای کار
چرا باید مدیران در چند هیات مدیره حضورداشته باشند
به نظرم باید قانون جلوگیری از دو شغله ها با قاطعیت اجرا بشه و زمینه اشتغال برای جوانان ایجاد بشه از مدیران با تجربه هم در کنار جوانان مشاوره گرفته بشه
اینگونه بهسازی ها و شفاف سازی ها باید قاطع و ادامه دار تا حصول نتیجه باشه نه مقطعی
ارادتمند همگی ر-ن
جناب آقای نوبخت بازنشسته ها که عمری را صادقانه خدمت نموده اند و در همه صحنه های انقلاب حضور فعال داشته اند این بی عدالتی در پرداختها را هر چند دچار نسیان نیز شوند از یاد نخواهند برد ، و به یاد خواهند آورد که برای کارمندان شاغل تا 50در افزایش حقوق دادین و بازنشسته ها فراموش شدند
این حرفهایی که شما از قول نوبخت نوشته اید ربطی به فیش های حقوقی نداره. البته من برنامه رو ندیدم و نمی دانم ایشان در رابطه با چه سئوالی این پاسخ را داده اند ولی این چیزی که اینجا می خوانم ربطی به فیش حقوقی نداره و صحبتی کلی ست در مورد مدیران. حالا شما دوست داری ازش پیرهن عثمان درست کنی دیگه به خودت مربوطه.
نظر من کلی است.
این فضاحت نشان از عدم اجرای درست عدالت است.
دهها سال یه نفر با میلیاردها تومان درآمد پشت یک میز بنشینه و اون پست و مقام را ارث پدری خودش و خانوادش و فامیل بدونه و در اینطرف قضیه هزاران جوان و کاربلد از بیکاری و بی پولی نتوانند تشکیل خانواده دهند و کشور متعلق به چند خاندان و مدیر باقی بماند .
چون دهها برابر متوسط افراد برایشان تا کنون هزینه شده تا درس بخوانند و سعی و خطا بکنند و مدیریت بیاموزند و ... ذخایر مملکت محسوب می شوند. منتها چون تعهد و غیرت و .... ندارند، بالطبع ذخایر قابل اعتمادی نیستند. پیشگیری این موضوع همانا شایسته سالاری و فرصت دادن به شایستگان است. اما به هر حال دور ریختن این ذخایر هم اسراف است!!
حالا که شایسته سالاری نکردیم، بهتر است با اقدامات غیر قانونی و خارج از ضوابط، دچار افراط و تفریط نشده و اشتباه بدتر را مرتکب نشویم. به هر حال اگر جرمی کرده اند باید مجازات شده و تا حد امکان از آنها کار کشیده شود تا سرمایه های نظام هدر نرود.
به هر حال همیشه امکان فساد ذخایر بر اثر رفتارهای اشتباه وجود دارد!!!