از دیشب که اخبار شهادت رزمندگان ایرانی در کشور سوریه می رسد دلم بشدت گرفته است.شهادت در غربت ودوری از کشور.یاد فیلم مختارنامه می افتم وخیانت به سربازان ایرانی وشهادت دسته جمعی آنها.رزمندگان ایرانی را از دعای خیر خود فراموش نکنید.
بله دیگه روسیه اومد خودی نشون داد تا مبلغ معامله رو بالاببره وگرنه از اولشم اینا قصدشون کمک وحمایت نبوده مگه همون خلبانشون رو حاج قاسم سلیمانی از چنگ داعش درنیاورد.الان که رزمنده های ما اونجاهستن چرا ساکت شده؟؟؟؟
یا از نیروها به طور کامل پشتیبانی کنید یا اونا رو از سوریه خارج کنید، معنی نداره که نیروهای ما بدون پشتیبانی تو حلب رها و غافلگیر شدن، این هم معرفی موشک و پهپاد و... پس برا چی تولید میشه، موشک کروز سومر ۲۰۰۰ کیلومتر برد داره، موشکها رو از ایران شلیک کرده و شهرک رو سر وهابیها خراب کنید، تا ببینند شیعه ایرانی با کسی شوخی نداره.
هر مظلومی در هر نقطه ی دنیا که به کمک جمهوری اسلامی نیاز داشته باشه.آماده ایم.چه برسه به سوریه که یه کشور مسلمانه.سوریه و لبنان و فلسطین همه جزو ایرانن و فرقی نمیکنن با خاک ایران.زنده باد شیرمردان ایران زمین.لبیک یا زینب
حضرات ؛ یه خبر درست بدید ببینیم فرزندان این مملکت چه بلائی به سرشون اومده . آخه این بچه ها خانواده دارن . ما هم یه کم عاطفه و غرور داریم . عکسهائی که تو سایتهای خودومون منتشر شده که جگرمون رو سوزوند .
پاسخ ها
علی
||
۰۹:۱۳ - ۱۳۹۵/۰۲/۲۰
چند سال است که این جنگ در جریان است چند عکس نا معلوم دیدید فکر می کنید دنیا به آخر رسیده . مگر شهدای مدافع حرم رو ندیدید . ای کاش یک کم شجاهت داشتم و می تونستم مشکلات رو رها کنم و من هم در این جنگ سهمی داشته باشم . افسوس . . .