شوهر منم یک سالی هس فهمیدم دست به شیشه میزنه دوبار ترک کرده باز دوباره رفته سراغش این بار گفته دیگه میخوام ترک کنم بخدا اون حالش خیلیم خوبه حال میکنه اون شیشه میکشه ولی من روانی شدم دوتا بچم دارم یک ماه دیگه صب میکنم دیگه به سیم اخر میزنم هرچی میخواد بشه

من با يه آقايي آشنا شدم كه ازم درخواست ازدواج كرد.شيشه و گل ميكشه بعضي وقتا هم حشيش.وضع ماليش خيلي خوبه. خيلي هم و دوست داريم.ميخوام تركش بدم.كنگره ٦٠ چي هست؟

من بعید بدونم بشه درمانش کرد این لعنتی رو

من که جونم ودوتا بچه هامو ورداشتم وفرار کردم،به شما خانوم های عزیز هم توصیه میکنم هرچه زودتر،اینا خطرناک هستن

من شش سال شیشه مصرف میکردم حدودأ هفته ای سه گرم بدجور بهم آسیب زد قبلش منظم ورزش میکردم ولی از وقتی مصرف رو شروع کردم ورزش تعطیل شد . نمیدونم گاهی فکر میکنم جنبه خوشبختی رو نداشتم ، سالها دنبال یه دختر خوب برای ازدواج بودم با خیلی دخترا دوست میشدم ولی هیچ کدوم اونی که میخواستم نبودن یک سالی بود با یه دختر آشنا شده بودم که به نظرم برای من بهترین بود از هر نظر همونی بود که میخواستم ، از طرفی وضع کارم هم خیلی خوب شده بود تو کار ساختو ساز آپارتمانم شانزده واحد در دست ساخت داشتم با سرمایه خودم بدونه وام تقریبا آخراش بود قیمت خونه رفت بالا سود من سه برابر شد با برادرم شریک بودم تو واردات اونم خوب بود اما خر شدم اونم چه خری رفیقم خونم بود گفت بیا یه دود بگیر یه دود شد شش سال خونه ای که سه ماه کار داشت تموم شه دو سال کشید حتی حال نداشتم برم بزارم برا فروش اگه بخوام بگم کارم به کجارسیده بود همه زندگیم شده بود یه پایپ که رو تخت ولو جلو تلویزیون همین ولی برا خرید مواد هفته ای یه یار از خونم تو نیاوران میرفتم تا هاشم آباد تو خیابان خاوران چون فقط یه ساقی اونجا میشناختم پنج گرم میگرفتم تا هفته بعد اونقدر بی حال بودم که حال نداشتم برم دستشویی تو قوطی نوشابه خانواده که بقل تختم بود ادرار میکردم بعدأ مینداختم تو آشغالا تمون دندونام ریخت دوست دخترمو که زمان از همه دنیا بیشتر دوست داشتم انقدر جواب تلفوناشو ندادم انقدر باهاش بد رفتاری کردم که رفت شش سال این طوری گذشت یه روز گفتم نه این اون زندگی که من میخواستم نیست گفتم باید ترک کنم خورده خورده کم کردم هرچی کم شد مصرفم انگیزم بیشتر شد در مدت سه ماه از هفته ای پنج گرم رسیدم به هفته ای یک گرم بعد گفتم حالا وقت ترک کامله تو یه روز تصمیم گرفتم شیشه وسیگارو گذاشتم کنار یه دو ماهی جای سیگار از آدامس نیکوتین و ویپ استفاده کردم ولی اونم گذاشتم کنار حدودا سه ساله لب به هیچ دودی نزدم از اینکه ترک کردم خوشحالم شرایت کارم خوبه دوباره ورزش میکنم تنها افسوسم عشقمه که از دست دادم گاهی فکر میکنم خر فقط اسمش بد در رفته ما آدما گاهی خیلی خر تر از خریم .

واقعا زندگی با یه معتاد سخته، اون آبرویی که میبره، تو آشنا و فامیل دیگه نمیتونی سرت رو بلند کنی، مخصوصا اگه کسی مثل من از بچگی پدرش رو از دست داده باشه و برادرش از سن کم مصرف هرویین داشته باشه، منی که هم کارشناسی و هم ارشد با تلاشی که داشتم تو بهترین دانشگاه ها قبول شدم و درس خوندم، همیشه جلوی دوستهام کوچیک میشدم چون مادرم به جای اینکه برای من خرجی بفرسته، خرج برادر معتادم میکرد که صداش درنیاد، اینا رو به کی بگم، منی که تلاشم رو کردم بعد یکی از فامیل بگه چرا انقدر زحمت میکشی درس میخونی آخرش کسی مثل برادرت میاد سراغت، آخه بی انصاف مگه گناه اونو به پای من مینویسن سزای معتاد مرگه، الان که دارم این متنو مینوسم با گریه و دل پره، چون دو ساعت قبل از جانب همین برادر دوتا مشت تو سرم خورده شده که هنوز تو سرم صدا میاد خدا سزای باعث و بانیش رو بده، من تو خوابگاه علاوه بر پایان نامه خودم، پایان نامه بقیه هم مینوشنم و مخارجم رو از این راه در میاوردم و در ظاهر میگفتم به کارای پژوهشی علاقه دارم بچه ها از اینکارم تعجب میکردن وهمیشه میگفتن تو خسته نمیشی، اینا رو فقط کسی از جنس خودم میتونه درک کنه و بس

سلام.من ۳۵سالمه .هفده ساله که ‌باتمام موادمخدروعوارضش زندگی کردم.یعنی حرف یامفت نمیزنم وبی دردنیستم.اول ازهمه پاسخ اون افرادی روبدم که میگن معتادبه شیشه بایداعدام بشه وغیره ...عزیزدل برادرخودتو توی آینه ببین!بنظرت خیلی بی گناهی!؟یا دنبال ناموس مردمی.یا گرانفروش ونزول خوری یا بیمارروانی هستی که خودت خبرنداری. درپاسخ به خانواده های گرامی که با یه مصرف کننده شیشه چه باید کردعرض کنم که هرکنشی واکنشی داره یعنی قبل ازاینکه به فکره مصرف کننده باشیدبایدبدونیدکه بیماری اعتیادتنها سه درصدش موادمصرفی هست ومابقی عواملی که یک انسان رو به انزوا و خودکشی تدریجی سوق میده ازروابط غلط.عدم شناخت خودتان ونحوه نگاهتان به زندگی وازدواج وروابط زناشویی و مهمترازهمه جامعه ودرراس اجتماع باندبزرگ دولتی قرارگرفته که فرد رو با ترفندهای پیچیده بخصوص رسانه ملی به افسردگی ودوری ازنشاط وفشارمالی.بیکاری.وصدها مشکل دیگه سوق میده بدون اینکه دستشون روبشه.اونوقت انتظاردارین یه فردسرخورده که مدام سرکوب میشه به موادپناه نبره!؟ وهرفرد معتادخصلتهای مختص به خودشوداره پس این موادنیست که ضربه میزنه بلکه ضربه اصلی خیلی پیش ترزده شده وازدواج غلط.برخوردناآگاهانه وخصمانه و مرام دزدی ازجیب هم درجامعه فاسدوبی سوادعاطفی درتاروپود افکارسطحی ورذایل اخلاقی رسوخ کرده.اگربه یک معتادکه ابتدا شخصیت ظعیفی داشته برخوردین وخودتان هم ضعف شخصیتی وعاطفی داشتین بهترهازهم فاصله بگیرین.نه اینکه با دوستی خاله خرسه زندگی رو براش جهنم کنیدچون این فردمعتادخودش اسیره یک عده سیاستمداره بی رحم درجهنم به سرمیبره لطفا شما زحمت بدترکردنشو به خودتون ندین.یا با دانش وبا حوصله وایمان به خدا درآغوش محبت خالصانه قرارش بدین که نیازبه موادرو حس نکنه یا برید و هم خود وهم اون زخمی اعتیادرو تنها بزاریدکه خدا خودش کمک کنه.ای کاش بجای عیبجویی آینه بدست میگرفتیم!درپناه حق

سلام بر همه دوستان. 35سالمه.متاهل و سه فرزند دارم. ابتدا یک سال بصورت تفننی تریاک یا شیره میکشیدم . یک روز یک دوست ناباب من را با هروئین آشنا کرد، دو سال هروئین کشیدم. اوایل روزی یک کپسول و اواخر روزی ده تا کپسول هروئین مصرف میکردم. بدون دکتر رفتن، بوسیله متادون شروع به خود درمانی کردم. ده روزگذشت، و احساس غمگینی و بی قرارمیکردم. به خودم گفتم برای چندروز شیشه بگیرم و در حد چند کام بکشم تا اون را فراموش کنم. ددر تمام عمرم شیشهتجربه نکرده بودم، در موردش چیزایی شنیده بودم که منو میترسوند. اما حرف یکی از دوستان در ذهنم می‌آمد که چند سال قبل از محاسن ان سخن میگفت. رفتم و با زخمت تهیه کردم. اوایل یک سوتی را چهار روز مص ف میکردم. احساس می‌کردم خیلی بهم در ترک هروئین کمک میکنه. اما الان سه سال گذشته، هم روزانه چهل میلی‌گرم متادون میخورم و هم دو سوتی شیشه میکشم، اما آن دو سوتی را در پنج مرحله زمانی از روز میکشم. همه چیزای زندگی دارم از دست میدم هرچه سعی میکنم که ترککنم شکست میخورم. هیچ راهنما و یاری ندارم، خدایی اگر کسی در این راه موفقیت داشته بمن هم کمک و راهنمایی کنه، ممنونم
چگونه به آسانی اعتیاد به شیشه را ترک کنیم؟

این چیزایی که میگید درست نیست من یه نفرو میشناسام که اعتیاد به شیشه داره اما خیلی مهربونه خودشم دوست داره ترک کنه اما نمیتونه چون بیماره ما باید درکشون کنیم بیماریشونو بشناسیم و کمکشون کنیم که ترک کنن و به خانواده ها توصیه میکنم حتما به جلسات نارانان برن چون خیلی روی روحیشون تاثیر میزاره

نا امیدی بزرگترین گناهه منم نگران برادرم هستم تازه ازدواج کرده ولی پاش وای میستم تا کامل بهبودیشو بدست بیاره کمکش میکنم همه ی معتادا بلاخره یک روزی هوشیاری کاملشونو بدست میارن فقط کمک از دست خانواده ها بر میاد به هر طریقی باید باید باید اغوشتونو باز کنید تا کمکش کنید به هر حال بعضیا فقط نظرات الکی میذارن نا امید نباشید تحملو صبر.