من دلم خواست حالا 13 روزه مواد مصرف نکردم باید به عجزش برسی تا ترک کنی

همیشه باید امیدوار بود...خدا همیشه به بند هاش امیدواره وچشم روی خطای اونا میبتده وفرصت دوباره برای توبه وحبران......هر چیزی تو دنیا قابل حله به جز مرگ.....پس یه معتادم یک انسان که راه رو اشتباه رفته...پس بخشنده باشیم وامیدوار ومطمین باشید خدا کمک میکنه......نگید از سر خوشی حرف میزنم...سه سال ازدواج کردم والان سومین باره دارم شوهرنو ترک میدم....الان با مطالعه ومشاوره فهمیدم رفتار منم اشتباه بوده به حز شوهرم خودمم باید بعضی چیزهارو ترک کنم.....همیشه فرصت برای زندگی هست

سلام کجایی این مطالب نوشته شده کمک کرد وراهکار نشان داد مشکل که همچنان سر جتش مونده چرا چرا چرا

این هم متن نوشته. دریغ از یه ذره راهنمایی
فقط خانواده هایی که با معتاد زندگی میکنن میدونن چه درد بی درمانیه.

من نمیدونم باید چیکار کرد من فقط توکلم به خداست٬ آره اون همه چیز رو درست میکنه من مطمئنم.

نظر من فقط و فقط و فقط برای این افراد مرگه، چون اينا که درست بشو نيستن، حداقل خانواده ها آسایش بهتری دارن

بهترین کمکی که به معتاد شیشه ای میشه کرد اینه که بجای خشت بذارنش لای دیوار و روش سیمان کنن.فقط مرگ میتونه بهشون کمک کنه.انشالله خدا نصیب همه شون کنه

سلام من پدری 34 ساله دارای سه فرزندم که اعتیاد به شیشه داشتم میخواستم بگم که یک معتاد شیشه ای میتونه خوب بشه مگر خودش نخواهد من 9 سال مصرف کردم بارها بدون میل جانبی یا اجبار ترک کردم نشد اینجوری که بعضی ها نوشته اند نیست حتی از دکترا فقط با کمی غیرت و حمایت میشه مثل روز اول شد الکی از این ماده مخدر یک هیولا ساخته اند عیسی از شیراز یک سال و هفت ماهه پاکم

واقعا متاسفم برای اونایی که میگن شیشه ای باید بمیره فقط یا تو بیابون ببرنش پس اینهمه معتاد به انواع مواد ها داشتیم که ترک کردنو دارن به جامعشون خدمت میکنن معتاد کسی هستش که بیماری داره به نام بیماری اعتیاد مشکل اصلی انها مواد نیست بلکه بیماری اعتیاد است در مراکز کمپ و کلینیک ها روش های بسیار خوبی برای بهبودی وجود داره شکی نیست بیماران اعتیاد در این اصول برنامه قرار بگیرنو حرکت کنن بهبود پیدا میکنن و جای هیچ نگرانی برای خانواده های شیشه ای اسید باز قرصی و ........ وجود ندارد مشکل انها مصرف مواد نیست مشکل بیماری اعتیاد است که باید به بهبودی برسند

سلام.من همسر یک مصرف کننده شیشه هستم،همسرم من خودم مچش رو گرفتم از اون روز دیگ انکار میکرد ولی بار اول ک حدود یک ماه قهر کردم عذرخواهی کرد و پذیرفت و گفت ک ترک کردم من هم برگشتم پیشش،ولی باز هم علایمش رو داشت و یک روز ک منو کتک زد منم وسایلم رو جمع کردم و رفتم خونه بابام و مهریه ام رو اجرا گزاشتم حدود سه ماه قهر کرده بودم ک بالاخره با واسطه گری های خانواده ها باز برگشتم و گفت کمکم کن خسته شدم،منم حدود یک ماه همش کنارش بودم،گوشیش رو هم یک ماه خاموش کردیم و شب و روز کنارش بودم و تنهاش نزاشتم حتی دسشویی و حمام هم همراهش میرفتم ،تا خداروشکر ترک کرد و سالمه،و خداروشکر میکنم بخاطر لطفش ب ما