یک بخش کمی از آلودگی مربوط به اتومبیل ها هست وبخش عمده اون کارخانه های اطراف تهرانه که شهر رو محاصره کردن دولت هم هیچی در این رابطه نمیگه چون فعلا همه دارن از تولید داخلی (سرمایه داری) حمایت میکنن

كنترل آلودگي بايد با طرح ريزي و پيگيري يك برنامه مناسب و بلند مدت صورت پذيرد .به عنوان قدم اول مي شود از موتور سيكلت هاي كه داخل شهر تردد ميكنن شروع كرد
1- بستن قرار داد با شركت هاي خارجي كه توليد كننده موتور سيكلت برقي هستن.
2- دادن تسهيلات بانكي مانند وام با اقساط 5 ساله يا ... به دارندگان موتور سيكلت ها جهت خريد موتور سيكلت هاي برقي
3- تصويب قانوني براي دارندگان موتور سيكلت ها كه در اسرع وقت طرح جايگزيني را انجام دهند و در غير اين صورت و در صورت تردد با موتور سيكلت بنزيني ، موتور آنها توقيف مي شود
با انجام اين كار با توجه به اين كه آلودگي موتور چند برابر خودرو معمولي مي باشد آلودگي حداقل 30 در صد كاهش مي يابد و اين كار هزينه زيادي هم براي دولت ندارد
ولي متاسفانه هر سال با چه كنم چه كنم اين دولت مردان با جون مردم بازي ميكنن و هيچ كار مديريتي در اين راستا و كاهش آلودگي هوا و راهكاري كه مردم حداقل ببينند كه كاري انجام ميشود در اين مديران ديده نمي شود
آقايان مدير دولتي اين آلودگي هاي هوا اثرات دراز مدت دارد و خودتون و زن و بچه هاتون هم از اين هوا تنفس ميكنن اگه به مردم رحم نميكنين حداقل به خودتون رحم كنين.

راستی چرا هیچ تشویقی برای خودرو برقی صورت نمی گیرد؟ تا حدی می توان گفت جلو گسترش استفاده از آن بصورت نامریی گرفته می شود.

سلام
یه مثل هست میگه "نیازی به کشف دوباره آمریکا نیست "
به سادگی با صرف یه هزینه واقعی و استفاده از شرکت های خارجی معتبر که متخصص در این کار هستند و استفاده از یک تجربه مشابه خارجی و انتقال این دانش به ایران این مسله بایستی اصولی و پایدار حل شود و اولین گام پذیرفتن واقعیات نوع برخورد همه سازمان ها در این مورد خاص به دور از سو استفاده مالی و داشتن نگاه فراتر از بومی به این موضوع است . ممنون

سلام
اینکه انتقاد بشود که چرا مردم از وسیله حمل و نقل عمومی استفاده نمی کنند کار درستی نیست. کافی صبح و یا عصر بخواهید از مترو و اتوبوس و یا تاکسی استفاده کنید ضمن سپری کردن زمان زیاد برای سوا شدن بالاخص برای مترو و اتوبوس باید قید لباس را بزنید و به سختی سوار بشی و به هزار درد دیگر (فشار قفسه سینه، کمر درد و پا درد) گرفتار بشی. چند تا راهکار پیشنهاد می کنم:
1- تغییر تقویم سال آموزشی کشور به نحوی که قسمتی ازتعطیلات مدارس و دانشگاه ها از تابستان به اوایل زمستان منتقل شود تا کاهش ترافیک در زمستان به کاهش تولید آلاینده ها منجر شود.
2- سرمایه گذاری ویژه بر روی توسعه حمل و نقل ریلی در شهرهای بزرگ بالاخص مترو به نحوی که در شعاع 500 متر یک استگاه مترو وجود داشته باشد. این سرمایه گذاری ها در بلند مدت از طریق کاهش اثرات مخرب آلودگی هوا، کاهش مصرف سوخت (زمانی که مترو به سهولت در دسترس باشد تمایل به استفاده شهروندان به دلیل سرعت و جلوگیری از اتلاف وقت در ترافیک از آن افزایش می یابد ) باز می گردد و هزینه نیست. یکبار برای همیشه باید نگاه ویژه ای به این موضوع کرد. به دلیل وجود محدودیت در فضای شهری امکان توسعه بزرگراه ها وجود ندارد و مترو می تواند علاج کار باشد
3- راه اندازی سرویس ادارات دولتی. در گذشته یه ون تعداد 10 تا 12 کارمند را منتقل می کرد و با لغو سرویس ادارات حداقل نیمی از این تعداد از خودرو شخصی برای رفت و آمد به محل کار استفاده می کنند.
4- جلوگیری از بلند مرتبه سازی در غرب تهران. همانگونه که اطلاع دارید مسیر جریان باد در تهران از غرب به شرق است که این بلند مرتبه سازی در این مسیر خلل ایجاد می کند.
5- تعیین سهم بنزین موجود و خودروهای تولیدی در آلودگی هوا به صورت شفاف و روشن و بدون سیاسی کاری و جلوگیری از تولید خودروهایی که فاقد استاندارد لازم هستند.
6- بازنگری در طرح اصلی و طرح زود و فرد و الزام به ممنوعیت تردد خودروهای آلاینده
7- انجام واقعی معاینات فنی خودرو و برخورد با متخلفان

خیلی راه حل ساده است مردم در فرهنگ شهر نشینی خود تجدید نظر کنند .اخه چه نیازی است برای هر کار کوچکی ادم ماشینشو بیاره بیرون .این هوه خودروی تک سر نشین برای چی میان بیرون .

یزرگترین مشکل آلودگی تهران ناشی از عوامل زیر است که تنها و تنها با اراده و خواست دولت قابل حل است و مردم نقش زیادی در حل این معضل نمی توانند داشته باشند:
1- تولید خودروهای بسیار بی کیفیت داخلی که فاصله بسیار زیادی با استاندارد های به روز جهانی در زمینه تولید آلاینده ها دارند
2- تردد خودروهای فرسوده و آلاینده که گاهاً دارای عمر بالای 30 سال می باشند.
3- تولید و توزیع بنزین های بی کیفیت
4- عدم وجود شبکه حمل و نقل عمومی کامل و قابل دسنرس برای همگان که بیشتر مردم را مجبور به استفاده از وسایل نقلیه شخصی می کند.
بنظر بنده سریعترین راه برای کاهش بحران آلودگی هوا خروج خودروهای فرسوده و با عمر بالای 15 سال می باشد ولی نه به روشی که الان اجرا می شود. اگر دولت قانونی تصویب کند که به مالکین این خودروها اجازه دهد در قبال از رده خارج کردن خودروی خود بتوانند یک خودروی کم مصرف و استاندار مثلا با قیمت 15-10 هزار دلار بدون پرداخت عوارض گمرکی وارد کنند در عرض یک سال معضل خودروهای فرسوده قابل حل است.

-تعیین ارگانی مشخص برای پیگیری وضع آلودگی هوا
-تمرکزخطوط مترو در تهران شمالی جنوبیست و واقعا جای تعجب دارد که آقایان طراح و مسئول هر روز صبح غرب به شرق و بعد از ظهر شرق به غرب را ببینند تا به فکر بیافتند بلکه لاین های شرقی و غربی هم طراحی کنند!!!
-افزایش خطوط بی آر تی در همه بزرگراه ها . چرا مثلا بزرگراه دو طبقه صدر با شش لاین باید به خودرهای شخصی اختصاص داده شود؟!!!
-برقی نمودن موتورها

فقط مدیریت قوی شخص قالیباف (با اختیارات تام)میتواند این مشکل را حل کند.

پیشنهاد که نه بلکه تاکید می کنم که " مدیران بی کفایت و ناتوان که سالهاست که دور این مشکل جمع شده اند و منتظرند تا مشکلات به خودی خود حل شوند، استعفا بدهند و جای خود را به افراد توانمند و متخصص و کاربلد بدهند". حوزه محیط زیست و آلودگی هوا یک حوزه کاملا تخصصی است. البته همه ما می توانیم و می بایست در این حوزه نظرات خود را ابراز کنیم. اما تا کار را دست افراد کاربلد ندهیم، هرگز مشکلات مرتفع نخواهند شد.