بدترین نوع بیسوادی، بیسواد سیاسی است، بیسواد سیاسی کور و کر است، درک سیاسی ندارد و نمیداند که هزینههای زندگی از قبیل قیمت نان، مسکن، دارو و درمان همگی وابسته به تصمیمات سیاسی هستند.
او حتی به جهالت سیاسی خود افتخار کرده، سینه جلو میاندازد و می گوید که: “از سیاست بیزار است”.
برتولت برشت
چنین آدم سبک مغزی نمیفهمد که بیتوجهی به سیاست است که زنــان فــاحــشه و کــودکان خــیابانــی میسازد، قتــل و غــارت را زیاد میکند و از همه بدتر بر فساد صاحبان قدرت میافزاید.
جالبه که در زمان دهه شصتی ها نه اینترنت بود نه شبکه های اجتماعی و نه ماهواره. دو تا شبکه تلویزیون بود که 6 یا 7 ساعت در شبانه روز برنامه داشت. با این حال اطلاعات افراد در اون زمان بیشتر از حالا با این همه رسانه بود. این وضعیت نشانه این نیست که آدما دیگه چیزای بیخود رو تو مغزشون جا نمیدن. وقتی سحر قریشی یا امثال اون حتی رئیس سازمان خودشون رو نمیشناسن این ربطی به سواد نداره. این یعنی بی تفاوتی به حتی مسائل مرتبط با شغل و زندگی. نسل امروز داره بی تفاوت بار میاد. همونطور که مواد مخدر معتاد رو بیخیال میکنه، یه سری چیزا تو جامعه ما هست که داره جسل جدید رو بیخیال و بی مسئولیت می کنه. نمونش همین رسانه های جور و واجور و ....تلگرامی که از اون فقط برای رد و بدل کردن جوک و تبلیغات و ... استفاده میشه یا تلویزیون و ماهواره که عاری از برنامه های آموزنده هستن و حتی بدآموزی هم دارن چه ارزش افزوده ای برای مخاطبشون دارن. هیچ. در جامعه ای که ارزشها عوض میشوند، عوضیها با ارزش می شوند.
این سوال و پرسش ها برای چیه ما می خوایم تا کجا پیش بریم.هر کی برگه برنده داره واسه خودش.اصلا هرج و مرج .کشور های دیگه پیشرفته اند خودشون اصلا قهرمان نمی دونند.کشوری ک قهرمانی بلده بعضی فرزنداندش اینطوری اند.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هرچيزي چاره اي داره،ولي ايا ما واقعا مي خوايم كه بچه هامون اگاه باشن،بنظر من اولين نهاد خانوادست وقتي مادر و پدر خانواده دلسوز بقيه باشن ،فرزندان هم دلسوز بار ميان،فرزندان ما هر چه باهاشون صحبت شه اثر گزاريش به اندازه ي ديدن رفتار خالي از حقارت والدين اثر بخش نخواهد بود،ديگران و حتي حكومت تا حدودي مي تونه اثر گزار باشه با ترويج اخلاق و انسانيت،اما بيشتر قضيه توي خانه اتفاق ميافته،وقت بزاريم براي خودمون و بچه هامون ،
یعنی شما میگید واقعا مسئولین نگران آینده کشور و مردم هستند؟!!!!
تا وقتی مسئولین فکر میکنند مجاز به انجام هر کاری هستند و مردم اهمیتی ندارند چه انتظاری از جوانان میتوان داشت . من دهه 50 ای هستم در همین مملکت به سختی تحصیل کرده ام و به سختی زندگی میکنم قطعا به فرزندم آموزش میدهم که در ایران فعلی کلاه خود را بگیرد تا باد نبرد . در کشوری که مردم به سختی امورات روزمره خود را میگذرانند و هر روز اسمی درز میکند که هزاران هزار میلیارد فلان مسئول زد و برد (تعداد معدودی از اسامی که لو میروند) انتظار از مردم بیش از این توهمی بیش نیست . با توهم نمیتوان مردم و کشور را اداره کرد .
برنامه های 5 ساله و 10 ساله ... ایران فقط آزاد سازی هزینه های زندگی حداقلی مردم را در بر دارد و گویی مردم بدهی سنگینی به مسئولین دارند و وقت وصول آن فرا رسیده .
من به شخصه هشدار میدم که این مردم همان مردم دهه 60 نیستند . مسئولین به خود آیند قبل از اینکه دیر بشه