یه گودال عمیق در بیابانهای مرکزی ایران و انداختن گله ای آنان به آن چاه ، ببین نه گدا میماند و نه معتاد و نه عربده کش های خیابانی

بسپارين به بابك زنجاني يك جزيره در اختيار بابك بگذاريد كه اينها را ببره در داخل اون جزيره وخوب كنه وبعد اموزش كارها خدمت گذاري به ملت را اموزش بده وبعد اينها را صادر كنه مي بينيد كه دايم داره از خودش ونخبه بودن وكار افرين بودنش صحبت ميكنه اين گوي واين ميدان

دوستانی که تو محرم اون همه هزینه میکنن و غذا میدن به ملتی که هیچ نیازی به اون غذا ندارن، اون همه پول و بزارن جمع بشه و هزینه کنن برای اموری مثل این

اونارو بفرستند یه جزیره دور افتاده در خلیج فارس !!!!

با سلام و خسته نباشید
راهکار باید انسانی باشد تا قابلیت اجرایی شدن در این سطح رو پیدا کنه
اولین کار جدا کردن و گروه بندی این افراد است .دومین مرحله انتخاب شاخص هایی مانند اعتیاد و ایدز و بیماری های لاعلاج و ... می باشد
گام بعدی تبعید موقت به روستاهای متروکه می باشد و وظیفه دولت حفاظت از این روستاهاو تامین غذا در حد متعارف می باشد تا بعد از گذشت یک یا دو سال به حدی از زندگی و کشاورزی برسند که بتوانند غذای خودشان را تامین کنند.
در مورد معتادان تبعید شوند و به آنهایی که نمی خواهند ترک کنند توسط دولت از محل کشفیات مواد مخدر , مواد داده شود تا حداقل برای تامین مواد دست به جرم و جنایت نزنند.
شاید خیلی انسانی نباشد ولی به هر کس با توجه به انتخابی که برای زندگیش نموده کمک شود.
تا جایی که من می دانم تعداد روستاهای متروکه که روستاییان آنها به شهر آمده اند بسیار بیشتر از نیاز فعلی جامعه ما به احداث کمپ و ... می باشد.

ببرنشون تو کویر لوت وادارشون کنن اونجا رو آباد کنن مثلا کار تو معدن یا هر چیز دیگه
اون چیزی که این افراد نیاز دارن امید و دستی که کمکشون کنه تا از اعتیاد خلاص بشن میتونن ببرنشون تو یه جزیره ماهیگیری هم یادشون بدن
عجب طرحی یاد زندان آلکاتراز افتادم
خدایا کدوم مشکلمون رو حل کنیم؟
اللهم عجل لولیک الفرج

به نظر من اول باید یاهاشون صحبت کرد و بررسی کرد و فهمید که بیشترین دلیلی که باعث شده به این حال و روز افتادن چیه بعد برای اون یه فکری کرد

شما اول معظل رو درست بنویس بعد دنبال راهکار برای کارتن خواب ها باش

اول می بایست ریشه این مشکل حل بشه تا تعداد اون ها زیاد نشه. صرفاً سامان دهی وضعیت کارتن خواب ها پاک کردن صورت مسئله است چون تعدادشون هر روز بیشتر می شه.
در همین حین هم باید با حمایت از برنامه هایی مثل گرمخانه ها و کمپ ها و انتقال دادن خدمت اجباری روانپزشکان و پزشکان به درمان ایشان (و ارائه امتیازات خدمت در مناطق محروم به آن ها) با هزینه کمتر اقدام به درمان آن ها نمود. تضمین استخدام و آموزش پس از ترک نیز می تواند در انگیزش آن ها موثر باشد. مثلاً با یاد دادن کارهای فنی ساده مثل کارهای ساختمانی و نجاری و پوشاک و/یا استفاده از تخصص قبلی فرد. هزینه های اینکار نیز می توان از محل عوارض شهرداری تامین شود چونکه این اشخاص مشکل اجتماع و جامعه هستند و همه باید در سر و سامان دادن به وضعیت ایشان سهیم باشند.

بندازینشون تو دریا