من اتئیست هستم ( بی خدا ) ولی به جون مادرم پاش بیفته عینه همینا جونمو واسه وطنم میدم حالا دیگر محمد نیست تا وقتی از یشت دیوار خانه کوچه بغلی که یاس داشت، می گذرم به من بگوید صبر کن، چند تا تفس عمیق بکش...تو رفتی اما آن یاس هنوز اینجاست. هنوز مست می کند عابران را...
وقتی ار آنجا میگذرم نفس می کشم نه برای مست شدن به خاطر به یاد تو افتادن...
عکس اولی تو کتاب تاریخ راهنمایی ما بود زمان جنگ ولی مربوط ایران نبود مربوط به آمریکای جنوبی هست 
عکس اول را هم در کتاب های درسی سال های دور دیده بودیم
با این حال بسیار تاثیرگذتر و زیبا بودند.