شکست مقابل آرژانتین رو در نظر بگیرید
قضیه مرحوم پاشایی رو در نظر بگیرید
موج سواری های سال 88 را در نظر بگیرید
پیامک های بی خود و شایعات شبکه های اجتماعی رو در نظر بگیرید و بازنشر شایعاتی که غیرمنطقی و ... را حتی در رسانه های اصلی و سایت خبری را مد نظر قرار دهید
فضای سیاسی و سیاسی بازی و سیاست بازی حاکم بر دانشگاههای فنی را جویا شوید
وهزاران مثال دیگر
نشان می دهد که ما خودمان را آنگونه که باید باور نداریم و خیلی زود احساس و هیجان خردورزی را به حاشیه می کشاند.
حتی در غریب نوازی ، مرده نوازی و غرب نوازی برخی ها شاخ در می آورم نه اینکه ادم بی احساسی باشم نه ولی چرا آدم باید در خانه همسر و فرزندش را ان گوونه که نوازش نکند اما برای استقبال از چشم آبی ها فیگور بگیرد تا مثلا بگویند ایرانیان مهمان نواز اند.اگر توانستیم همسرمان را حمایت کنیم آن موقع برویم سراغ همسایه و بعد بیگانه
کلا ایرادات زیادی داریم.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۵:۵۱ - ۱۳۹۴/۰۶/۰۹
واقعا به نکته خوبی اشاره کردین. مورد آخر منظورمه. هزاااااااار آفرین!!!
کلا ما مردمی هستیم که نمی دونیم چی میخواهیم . تو هر دوره ای فقط بر اساس آزمون و خطا یه روشی رو انتخاب می کنیم حالا یا اسم این روش رو می ذاریم عقل یا احساس و بعد از شکست توی این دوره یه مقدار استراحت میکنیم تا دوباره همون کارها رو به اسم دوران جدید تکرار کنیم و از شکست بعدی خسته تر بشیم. تا وقتی ندونیم چی می خواهیم راهکاری وجود نداره
سلام
اين موضوع به خودي خود نه تنها نقطه ضعف نيست بلكه پتانسيل بزرگي هم هست دقيقا" مثل يه موتور خودرو مي مونه كه در صورتيكه يك راننده ماهر اونو هدايت كنه مي تونه از نيرو جلو برنده اون براي پيروزيهاي بزرگ استفاده كنه
اگه يه نگاهي به تاريخ داشته باشيم مي بينيم كه حاكمان مقتدر ايراني مانند كوروش كبير از اين نيروي ارزشمند در راستاي اهداف انساني بهترين استفاده رو داشتن يا در جنگ با عراق همين روحيه به كمكمون اومد و با دست خالي و با نثار عزيزترينامون كشورو حفظ كرديم
جواب به ترتيب بله - ااحساس- خير و سوال اخر در رابطه با سه سوال ديگر بايد مطرح شود اگر ما افرادي غير نرمال هستيم چكونه بايد معالجه شويم باشد درد ما از احساس وهيجان گذشته وبخود فريبي وعوام فريبي وموارد ديگر رسيده
خخخ