نویسنده محترم. تا زمانی که شما و همکارانتان تجاوز جنسی را آزار و اذیت و یا شنکنجه بنامید وضع همین است. آزار و اذیت که دیگر هر خواننده ای می داند از نظر نویسنده یعنی تجاوز جنسی به تدریج به جای تلطیف نوشته تجاوز را کم اهمیت نشان می دهد. از سوی دیگر در بسیاری از موارد ادعاهای تجاوز با واقعیتهای محیطی و شرح ماجرا همخوانی ندارد و اتفاقی که روی داده را تجاوز نمی توان نامید. در خبرهای بسیاری می خوانیم که دختری جوان به شکلی با مردی آشنا شده و به منزل او یا باغی که او را دعوت کرده رفته و بعد مدعی شده که مورد تجاوز قرار گرفته است. این گونه موارد که کم هم نیست شاید در بدترین حالت بتواند اغفال یا رابطه نا مشروع نامیده شود اما از نظر حقوقی تجاوز نیست. در مورد کودکان خیابانی که همه ما آنها را می بینیم عجیب اینجاست که بهزیستی که متولی امر است چشم بینا ندارد!! چرا در خبرهایتان از ابتدا نامی از این سازمان عریض و طویل که مسوولیت دارد تا این مناظر و اتفاقات را کنترل کند نمی برید؟؟ نیروی انتظامی در مقابل اینکه کودکی در انظار مورد تجاوز قرار گرفته چه پاسخی دارد؟؟ آیا این حادثه اهمیتی کمتر از .... از اینجا به بعد را اگر خواستید قیچی کنید: ...
آقایونی که.....به مشکل این زنهای بی سرپرست که برای سیر کردن شکم بچه هایشان مجبورند دست به هرکاری بزنند .به مشکل این بچه های بی سرپرست و کودکان کار برسید .اگر برایتان مهم هست ، که نیست .
هیچوقت برنامه ای برای حمایت از افراد آسیب پذیر در خصوص تامین مسکن غذا و پوشاک وجود نداشته و این قبیل افراد همواره در معرض هرگونه آسیبی هستند. این مورد فقط یکی از نتایج عدم حمایت از سوی دستگاههای مسئول است.