در ایران باستان سیمرغ نشانه سلامتی و مار نشانه مریضی و نا خوشی بوده است. لذا زکریای رازی در کتاب الحاوی به محل مداوای مریض مارستان می گوید. و بیمار کسی است که مار از بدن او خارج شده و مداوا گردیده است. لذا باید سیمرغ را نشانه سلامتی بدانیم نه مار را.

در زبان مازندارانی قدیم به مادر "مار " می گفتند که به معنی سلامتی و تندرستی است

ایرانیان شربت در جام نمی ریختند. بلکه شراب می ریختند. ضمن اینکه بعضی هم معتقدند این نماد اشاره به اسطوره هرمس - پیامبر خدایان المپ - و عصای او دارد.

بسیار جالب بود و آموزنده

والله من که از قیافه مار هم وحشت دارم یعنی هرموقع ماری را مشاهده کردم سعی کردم باز فاصله 10متری به آن نزدیکتر نشوم وبخاطر اینکه چشمم بهش نیفته سریعا آن محل را ترک کردم ولی خداوند هیچ موجودی را بی حکمت نیافریده

عزیزان در زمانهای یا شایدم اکنون هم وجود داشته باشه نمیدونم یک نوع انگل کرمی شکل که به باریکی نخ بوده از طریق اب الوده وارد واز راه پوست و یا گوارش وارد بدن انسان میشده وپس از مدتی از راه مویرگها به سطح پوست رسیده واز انجا خارج میشده در زمانهای قدیم توسط یه تیکه چوب ای انگل رو بصورت چرخاندن وتابیدن سر انگل از بدن خارج میکردن درست همانند شکل .

آن‌ها در جشن‌ها و مراسم، شربت را در جامی می‌ریختند و به نشانهٔ سلامتی می‌نوشیدند.
شربت!!!!!!!!!! رو خیلی خوب اومدین. با حال بود

سلام.هرکس نظری داده...باالاخره چی شد؟ این علامت داروخانه وکلمه بیمار درچه دوره ای وتوسط چه کسی وبه چه دلیل؟

سلام.جواب سوالی که من کردم یکی بده.

خیلی جالبه، بخونید