بنده فوق لیسانس مخابرات دانشگال دولتی هستم. با اینکه این رشته اشباع نشده باید عرض کنم از خصوصی گرفته تا دولتی پارتی فوق العاده تاثیر داره. بنده از هوافضا گرفته تا صا ایران تا هیئت علمی و غیره رفتم. شده دو نفر میخواستن و فقط من دعوت شدم اما منم قبول نشدم! فهمیدنش سخت نیست. نفهمیدنش سخته. البته من در مورد کلیت صحبت کردم نه یه عده خاص چون بنده هم خودمو نابغه نمیدونم. اگه نابغه بودم وقتی همه دوستام رفتن خارج منم میرفتمو خودمو به مملکتو خانوادم نمیبستم که تحقیرم کنن. من با مدرک فوق لیسانس مهندسی هسته ای، یک سال تمام در سازمان انرژی اتمی بیگاری کردم به امید اینکه بعدا باهام قرارداد ببندن. بعد یک سال هم با وجود وعده های فراوان، به راحتی عذرم رو خواستن و حقمو ندادن. اگه بگیم همه اش پارتیه دروغه، اگه بگیم طبق ظوابطه بازم دروغه، تقریبا میشه گفت یک درصد کمی طبق ضوابط و به صورت قانونی استخدام میشن اما اکثریت پارتیه، که اگر نبود الان وضعیت مملکت اینجوری نبود من تاحالا پارتی نداشتم سه بار کار عوض کردم هر سه بار هم تو سازمانهای خوبی بودم. فارق تحصیل لیسانس ازاد بودم و الان فوق رو هم از همونجا گرفتم. اما..................... یه مشکلی تو این سالها داشتم چون معرف نداشتم هیچ وقت حق حقوق خوبی نداشتم و همیشه باید تلاش زیادی برای اثبات توانایی هام می کردم . درسته این مطلب به تجربیاتم افزوده ولی همیشه درد این که یه نفر کار کنه چند نفر بخورند عذابم داده.
بنده بعد از پایان خدمت سربازیم به مدت سه سال بیکار بودم و به خاطر عدم وجود پارتی و رابطه نتوانستم کار پیدا کنم. بالاخره در سال 86 در چند آزمون استخدامی پیاپی شرکت نمودم و بدون پارتی در اکثر این آزمونها نفر اول شده و در یکی از دستگاههای دولتی استخدام شدم. البته استخدام اینجانب تماما بدون پارتی و با توجه به زحمات خودم بود. البته در محیط کار برای اینکه در کارت پیشرفت کنی یا پست بالاتری بگیری، تا پارتی نداشته باشی نمیتوانی به پستهای بالاتر برسی. دوستان عزیز توجه داشته باشید که این امر درست است که متاسفانه در این زمانه برای پیشرفت امور و استخدام و... پارتی لازم است اما این نکته را هم در نظر داشته باشید که شاید از هر 10 موقعیت یکی دو تای آن بدون پارتی و با توجه به تواناییهای خود انسان باشد. قطعا داشتن روابط در استخدام تاثیر زیادی دارهاما مهمتر از اون به نظرم داشتن مهارت در شغل های مختلف هست که متاسفانه همچین چیزی رو شاهد نیستیم و فقط مدرک گرایی رو میبینیم
به اصطلاح ورود به یک شغل یا حرفه شاید با پارتی بازی انجام بشه اما مهمتر از اون دوام در شغل هست
من نمیدونم چه خبره!!همین قدر میدونم که پسر عموی بنده در سال اول دبیرستان مشروط علمی شد و بعدشم کلا بیخیال درس شد اما من بدبخت هی درس خوندم لیسانس فیزیک گرفتم من فک میکردم من باهوشم اما حالا میفهم اون باهوش بوده چون تو دوران جوونیش عشق و حال و صفا کرد بعدشم بواسطه ی یکی از اقوام بانفوذ رفت سرکار و جالبه الان ایشون داذن مهندسی مکانیک میخونن دانشگاه علمی کاربردی!!!ولی من با 31 سال هنوز بیکارم چون نمیخوام و هرگز نخواستم ببغیر خدا به کسی رو بندازم در یه زمانی من میتونستم از بند پ استفاده کنم شاید در رده های مختلف هم به قولی پارتی داشتم اما در اون موقع اخلاق برای من در اولویت بود و نمی خواستم 99.99درصد رابطهمن که هر کسی رو میشناسم اینطوری رفته سر کار
روز مصاحبه دیدم رقیبم اصلا رشته کامپیوتر نبوده و حق انتخاب این پست رو نداشته اما با کمال تعجب قبول شد.