سلام !
به نظر من یه عده از جوونای ما نشستن توو خونه و چشم به دست دیگران !
هیچ کاری هم نمیکنن جز فرو رفتن توو فضای مجازی !
حالا هم تموم جزای عمر از دست رفتشون رو از 4تا بچه پولداری میخوان که نمیدونن با پول باباشون چیکار کنن ...

عزیزای من شما هم پاشین یه تکونی به خودتون بدین ! شاید نشه اون ماشین گرونه رو خرید ولی قطعا میشه یه زندگیه بهتر داشت ...

ضمنا منم یه جوون 26ساله هستم که چند سال عمرمو توو همین فضای مجازی حروم کردم، الان که یه ساله زندگیمو عوض کردمو رفتم دنبال کار میفهمم چه اشتباه بود

شما یه حرکتی کنین بقیش با خدا
تابناک جان دوست داریم
یا علی

به نظر من مرگ یک انسان جدای از اینکه متعلق به چه قشری از جامعه باشد ، واقعا" باعث تاسف است. ما هم مسئول چگونه پول دار شدن بقیه افراد جامعه نیستیم . هرچند که باید فرهنگ استفاده از امکانات را داشته باشیم مخصوصا رانندگی را . روحش قرین رحمت باد.

هیچ انسانی نمی تونه ذاتا از مرگ کسی دیگه خوشحال باشه . پس مطمنا اگر کسی از مرگ دیگری خوشحال بشه عاملی بجز عوامل ذاتی و فطری انسانی موجب اینکار شده مثلا انشان از مرگ دشمنش یا مرگ کسی که احساس می کنه نبودنش موجی آسایش و یا آرامش درونش میشه خوشحال میشه ولی در این مورد خاص به نظر نباید اینو خوشحالی نامید به نظر من یک اعلام اعتراش به یک پدیده است که احساس می کنه کسی یا کسانی به ناحق به چیزی رسیدن که ممکنه ناشی از خوردن حق اون یا کسان دیه باشه . مثلا خوشحالی در این مورد مطمنا خوشحالی از مرگ ان دختر خاص نیست.

ماشين خودش نبوده ماشين دوستش بوده كنار دستيش

کسی خوشحال نیست ولی کسی که با سرعت 200 کیلومتر بر ساعت تو خیابونای شهری رانندگی می کنه خودش بمیره بهتر از اینه که بزنه مردم بیگناه دیگه رو بکشه میخاد پورشه داشته باشه یا پیکان جوانان
والسلام

به نظر من كسي از مردن هم نوع خودش خوشحال نميشه

اختلاف طبقاتي بسيار شديد در جامعه و دزدي هاي كلان و تخلفات بزرگ در سطح كشور سبب ايجاد تنفر در مردم شده است و اين نگرش براي مردم عادي ايجاد شده كه هر كسي ثروت انبوهي دارد يحتمل از راه ناصحيح به دست آورده است.

ما چندین‌سال است که درگیر تحریم‌ها هستیم و فشارش را قشر کارگر و کارمند تحمل می‌کنند. از طرف دیگر اشتغال و بیکاری و تورم، همه اینها دست به دست هم می‌دهند تا ما با عامه‌ای روبه‌رو باشیم که همیشه نیازمندند، همیشه خسته‌اند، کمترین امکانات رفاهی را دارند و فقط اسمش هست که در تهران زندگی می‌کنند. آنها رفته‌رفته به نوعی سرکوب می‌شوند و به‌ویژه نسل جوان در نیازهای طبیعی جسم و روحشان، یک نوع خشم فروخورده را با خودش حمل می‌کند مردم این طبقه این فکر را دارند که شکست خورده‌اند و یک نوع نارضایتی درونی در طبقه متوسط ایجاد می‌شود. این حس درون آنها می‌آید که سهم ما از زندگی را این گروه مرفه چند‌درصدی که درآمدشان هم مشروع نیست استفاده می‌کنند و فقر و فلاکتش برای ما است. از طرف دیگر نبود نظارت‌های صریح و مستمر از سوی دستگاه‌های نظارتی این اختلاف‌ها را ایجاد می‌کند به نوعی که آرام‌آرام وجدان اخلاقی فرد از دست می‌رود به‌طوری که بود و نبود این افراد برایشان فرقی نمی‌کند. تمام این مسائل باعث می‌شود که افراد در برخورد با مسائلی که می‌تواند روح انسان را جریحه‌دار کند، خیلی عادی برخورد می‌کند. به نظر من نقش دولت در این‌جا خیلی مهم است. دولت می‌تواند اجازه دهد که به این موضوع دامن زده شود؛ با نظارت و توزیع مناسب ثروت.

چون پولدارن فكر ميكنن همه چي مال اونهاست و هر كاري بخوان مي تونن بكنن و البته به واسطه پولشون هر كاري مي كنن به همين خاطر تو اينجور مواقع اگر به كسي اسيب برسونن من ناراحت ميشم شايد كه اين اسيب ديگه جبران پذير نباشه و به واسطه همين پولدار بازيها يه خوانواده بي سرپرست بشن ولي اگه خودشون يه چيزيشون بشه به خودشون مربوطه كه با پول خودشون از بين برن

فقط خدا میداند چه کسی خوب و چه کسی بد است ما فقط باید بگوئیم متاسفیم ولی اگر خوشحال شدیم مطمئنن ما عقده های درونی داشته و این حسد و حقارت مارا از انسانیت دور کرده که از مرگ یک انسان خوشحال میشویم