خیلی دوست داشتنی بود...ای کاش قدرش را بیشتر می دانستیم..در سخن او هویت قدیم تهران همواره هویدا بود و شنیدن صدایش همواره تسلی بخش و یاد آور سادگی، بی آلایشی و خوبیهای روزگار گذشته بود...همین چند روز پیش بود که مصاحبه ایشان با آقایان نادری و گلبن از برنامه قدیمیهای رادیو پخش شد و من طی چند ساله به کرات آثار ایشان را خریداری و به یادشان بوده ام...امیدوارم گریه تنها مرحم آلام ما نباشد...پرواز را به خاطر آور...یادش گرامی و روحش شاد