با اين گفته موافقم :
" به هيچ كس اجازه و فرصت اين شهامت را نبايد داد كه به مردم توهين كند. چرا اين دسته از افراد به جاي اينكه صداي مردم را بشنوند از آن فرار ميكنند؟»
سخن آقای اباذری درست است که گفته ميدان دادن به افراد غير نخبه همچون ورزشكاران، و بعضی بازیگران نمود سیاست زدائی میباشد .البته پاشائی اگرچه با استعداد ذاتی خود به این مرحله رسیده بود که بتواند در جامعه مطرح شود و چیز مادی هم از این دنیا برای او باقی نماند ولی ورزشکاران (باصطلاح ) کلی پول به جیب میزنند و کار مهمی نیز برای کشورشان انجام نمیدهند و گاها" جامعه را به چالش میکشانند را چه باید گفت.
نگاه اباذری تا حدی قابل پذیرش تر است . منتهی می شود پذیرفت این پدیده نمایان گر گریز از سیاست زدگی از سوی مردم است ونه به عنوان امری تحمیلی از بالا . وبه بیان دیگر گرایش مردم در راستای کم توجهی به روزمرگی شدن امور سیاسی و رو آوردن به امور دیگری از جمله فرهنگ. واز طرفی حرکت زایرین اربعین هم نقطه مقابل این ماجرا. که اگر حرکتی فرهنگی (غیر سیاسی)بخواهد اتفاق بیفتد لزوما باید در راستای فرهنگ دینی آن هم مثلا حرکت یک میلیون زایر از ایران و میلیون ها نفر از جاهای دیگر. فعلا نوعی درگیری پنهان فرهنگی(غیر سیاسی) در حال اتفاق است. البته در سطح بین المللی و به لحاظ سیاسی مقابله ای بود با داعش و اسراییل.
چکیده ی این مقاله :
عموم مردم ترجيح ميدهند فكر نكنند چون فكر كردن سختترين كار دنياست.
و البته اقلیتی شیطان سفت به بهترین شکل از غفلت این اکثریت نهایت استفاده را می کنند . اول نقش دایه ی مهربان تر از مادر را بازی می کنند و در نهایت ... اسب سواری .
و البته که شبکه های مجازی و امثال آن ها بهترین مخفی گاه برای استحمار توده ها است .
چرا به این موضوع که چرا جامعه را از شنیدن و دیدن موسیقی استاد شجریان محروم می کنند نپرداخته است . موسیقی پاپ همیشه طرفداران زیادی دارد که این آقا حق توهین به آنها را ندارد