من یک زن هستم همسر من قد بندی و خوش تیپ و خوش صحبت است البته در بیرون از منزل خوش صحبت است هر عکس او را می شناسد به من می گوید چقدر خوش تیپه و خوشکل ولی به خدا به قدر در منزل بد رفتار و بددهن و بد اخلاق است که دیگر طاقتم تمام شده ولی مجبورم به خاطر فرزندانم با او زندگی کنم اخلاق خوب و دین داری مهم تر از همه چیز است اگر اخلاق دارد با او زندگی کن زیبایی عادی می شود و اخلاق بد عادی نمی شود
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۳:۰۰ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۰
شما بهتره یه خورده روی ادبیات فارسیت کار کنی خواهر من !!!!
با سلام خدمت این خانوم محترم و همه خوانندگان این خبر
من چند نکته رو میخواستم خدمت این خانوم عرض کنم و اون هم اینه که :
1-هیچ وقت به چیزهایی که دست خود انسان نیست افتخار نکنید و اط همسر و یا طرف مقابلتون هم ایراد نگیرید از جمله : قد و رنگ پوست و زیبایی و ...
2-به چیزهایی افتخار کنید که عامل اصلیش خود فرد باشه مثل اخلاق نیکو و درک و شعور و شخصیت و نجابت و پاک بودن و...
3- عواملی که میشه با یه حادثه از بین برن خیلی وابسته و دلخوش نباشید از جمله: شغل و مقام و منصب و خونه و ماشین و پول و . . .
من خودم قدم 190 هستش و همسرم قدش نزدیک به 30 سانت از من کوتاهتره ولی باور کن یکی از بهترین زندگی ها رو داریم وعاشقانه همو دوست داریم و اصلا به تفاوت هامون نگاه نمیکنیم و همیشه تطابق ها و خوبیهای همو در نظر میگیریم
اگر قبل از ازدواج بود هیچ اشکالی نداشت که قبول نکنید اما الان که تعهد دادید و خودتون هم میفرمایید که اخلاق و خانواده خوبی داره پس خواهشا ظواهر الکی رو وسط نکشید و اساس زندگستون رو فدا نفرمایید.