واقعاً گل گفتی آقا عباس
افسوس که مرگ بهش مهلت نداد وگرنه با ذوق و توانایی که داشت می تونست آثار بیشتری بیافرینه.
روحش شاد
یادش گرامی

عباس راست میگی اشکها لحظه ای دندان به جگر بگیرید ....
داداش مرتضی دلمونو سوزوندی با رفتنت....

خیلی قشنگ بوداقاعباس واقعاحرفت حرفه دمت گرم

حیف نبود منم واسه مرگش ناراحت شدم ولی اون الان حوشحال ترین آدمه دنیاست مرد و از این زنگی لعنتی خلاص شد...
همه یه روزی میمیریم....این یه قانون تغییر نا پذیره

او رفت ولی با صدایی که به یادگار گذاشت یادش تا اخر عمر در دل تمامی ایرانیان زنده خواهد ماند.

من با صدات عاشق شدم اشک ریختم ،خاطراتم با صدای تو زنده میشن ؛ من به تو مدیونم

صدای نازنینی از بین ما رفت روحش شاد... زندگی زیبایی در دنیای بدون مرگ براش ارزو میکنیم.

داداش مرتضی از حالا به بعد چجوری آهنگاتو گوش بدم اما گریم نگیره جای خالیت همیشه حس میشه ،پیش خدا وبندگانش عزیز بودی جات تو بهشته