اگر جوانان گیلان و پدران و مادران گیلانی از روی عمد با فارسی حرف زدن زبان خودشلن را نابود میکنند و شما نارحتید میلیونها خانواده آذربایجانی چه در آذربایجان چه در تهران و خراسان و همدان و قزوین میخواهند به کودکانشان زبان خودشان را آموزش دهند اما مانع میشوند. کجاست کتابهای ترکی مدارس ترکی فرهنگستان ترکی و ... ما که میخواهیم میراث آبا و اجدامان را حفظ کنیم چرا توجهی نیست؟ زبان سمناني هم داره همين بلا سرش مياد من همیشه مونده بودم چرا مادربزرگامون می گفتن زبونمون گلکیه چون مازندرانیم و جدیدا مد شده می گن زبان مازنی حالا فهمیدم زبان گیلکی چهار شاخه اس. من از افتخاراتم این زبانه و اتفاقا با بچه هام با همین زبان صحبت می کنم گاها شده بهم میگن بچه هات که میرن خارج پس این زبان چه به کارشون میاد میگم اولا این یه میراث با ارزش از نیاکانمه که باید بدست صاحباش برسونم و دوما با این کار میخوام اصالت رو براشون معنی کنم که هر گوشه این دنیا میرن اصالتشون فراموش نشه چون ادم بی اصالت میشه بی ریشه اونوقت دیگه هر کاری ازش سر می زنه ولی ادم با اصالت احساس مسئولیت می کنه نسبت به ایندگان خودش و نسبتا محال دست به هر کاری بزنه جز رشد و پرورش. شمه ره خنابدون (جهت تشکر بکار می ره یعنی خونه ات اباد باشه)
متاسفانه همه مظاهر و نمادهاي تاريخ پر افتخار اين مرزو بوم به دلايل مختلف در معرض نابودي است از ميراث فرهنگي گرفته تا گويش هاي ارزشمندي مانند گيلكي اما كو گوش شنوا ممنون از مقاله شما. اما دوست من، گويش هاي محلي شكلي از زبان هستند كه به فراخور هر منطقه در طول سالهاي سال تغيير كرده اند به گونه اي كه اين شبهه ايجاد مي شود كه آن زبان اساسا مستقل و داراي والدي مستقل هستند. زبان فارسي امروزي نيز با دوره هاي گذشته تفاوت اساسي دارد به گونه اي كه مي توان ادعا كرد فردي كه در سالهاي دور به اين زبان تكلم كرده است زبان نوادگان خود را تشخيص ندهد. در هم خانواده بودن زبان گيلكي و فارسي ترديدي نيست و ارتقاي جايگاه گويش به زبان و بالعكس كمكي به مشكلي كه عنوان كرديد نمي كند. باسلام و تشكر از مطلب و توصيه خوب و آگاهي بخش شما، كاملا با نظر نويسنده محترم مقاله موافقم و مردم گيلان(گيلك زبان) لازم است در حفظ اين ميراث ارزشمند(گويش گيلكي) همت و تعصب بيشتري به خرج دهند. و تا دير نشده در جنب آموزش زبان فارسي به فرزندان خود آموزش گيلكي را از ياد نبرند.از گردانندگان محترم وب سايت تابناك تقاضا مي شود نام نويسندگان و يا مولفين مقالات و مطالب را هم در ذيل نوشته ذكر كنند. باسپاس
این مشکل بی‌کلاسی در همه استان‌ها هست. الان همه کسانی که گویش یا لهجه دارند دوست ندارند با لهجه خودشان صحبت کنند و آن را بی‌کلاسی می‌دانند. در خراسان هم این وضعیت وجود دارد زبانی که شمارش خود را داشته باشد مستقل است نه زبانی که از شمارش فارسی تبعیت میکند. این یک معیار برای زبان است و با این مقیاس زبان گیلکی یکی از لهجه های فارسی است همینطور کردی و بلوچی. من گیلانی هستم وقتی 7 سالم بود اومدیم تهران الان اصلا گیلکی بلد نیستم.اکثر جوونایی که حتی تو خود گیلان زندگی میکنن فارسی صحبت میکنن
"بیرینج ره شل نپچ" میشه زبانی متفاوت از فارسی نه لهجه اما " دوگو نو بوش پیشیرمه" یا " دوگو نو خشیل اله مه" یا .... لهجه است؟ گیلکی زبان است اما اگر بگذارند گیلکی اصلی نوشته شود و خوانده شود