چقدر از این نوابغ تو ایران داشتیم و داریم که قدرشون رو ندونستیم و نمیدونیم. این نوابغ باید در جایی باشند که بهش تعلق دارند حیف که داریم تک تکشون رو از دست میدیم. اگه حافظ و فردوسی و ابوریحان و بوعلی هم تو این زمونه بودند لابد تو دانشگاههای آمریکا داشتند تدریس میکردن و ما فقط به ملیتشون افتخار میکردیم و هر دانششون بی بهره

حيف كه نوابغمون رو به راحتي از دست ميديم

افتخاري از راه دور.نمونه اي از فرار مغزها

الان ایم خانم ایرانیه؟

برادر من تو یه شرکت ایرانی کار میکرد پول دیپلمه با کلی سرکوفت میگرفت
با دانشجویان شریف رفت تو یه تیم هندی هد تیم شد.

بانوي نازنين!
واقعاً حيف نيست که آرايش غليظ کردن و دست‌به‌دست تيپاي آنچناني و نيمه عريان زدن و توو اين پاساژ و اون مرکز خريد و توو لاين و تانگو و فيس‌بوک و . . . ارد دادن و وقت گذروندن رو ول کردي و در عوض چسبيدي به علم و دانش؟!!!!!!!!
واقعاً حيف نيست؟

این نگین های با ارزش زینت بخش جوامعی خواهند بود که قدردانشان باشد.

آفرين به اين بانوي ايراني

باز هم داستانی تکراری، یک ایرانی ساکن خارج ایران افتخاری جهانی آفرید! آن وقت همان ایرانی اگر هنوز اینجا بود در راهروهای ادارات و مؤسسات ما در حال دویدن به دنبال امور واهی بود.
گیرم که همین ریاضی دان بیاد ایران، به نظرتون چه اتفاقی می افته؟؟ به نظرتون در همون جایی جه تطابق با دانشش داره قرار خواهد گرفت؟

افتخار ایرانی

علم مهم نيست،مهم ايمان است.