یک موضوع کلیدی آیا دنیا محور فکر کرد یا آخرت محور آموزه های دینی ما را از خنده عمیق منع کرده مثل قهقهه و بیشتر بر راز و نیاز و گریه کف زدن در مجلس هنوز هضم نشده خلاصه یا باید غمگین ترین باشیم و به امید آخرت یا کمی دنیا را در افکارمان موضوعیت دهیم. هر چند این تصمیمات ما ودنیا را بسمت فاینال تصمیم رهنمون می کند که واقعا سخت است

من از روزی که والیبال با سانسور رو تماشا کردم از شادی در پوست نمی گنجم .

این حرفا و آمارها همش زیر سر ایادی استکباره
وگرنه ما برا چی باید غمگین باشیم؟
کار نیست؟
درآمد خوب نیست؟
زمینه ازدواج جوانان فراهم نیست؟
مسکن نیست؟
ماشین گرونه؟
سرعت اینترنت پائینه؟
صدا و سیما سانسور داره؟
اصلا ما فیلم و سریال کپی شده از تلویزیون دیدیم؟

ایرانی ها اگه دنیا رو هم داشته باشند باز قانع نیستند و شاد بودن رو اصلا خوب نمی دونند.در واقع چون حریص هستند و دنبال پول هیچ موقع شاد نیستند.