سلام کشور ما غمگین نیست اما ادماش راه شادی را بلد نیستند چون کار تحقیقاتی وجود ندارد یک پشه میتواند چنان در زندگی سرگرمت بکنه که اندوه به سراغت نیاد والی اخر

نیازی به این تحلیل نیست.فقط کافیه یه نگاه به اطراف خودتون بیاندازید.توی تاکسی، اتوبوس ، خیابون.یکی رو دیدی اخم نداشتع باشه یا اینکه با تبسم (نه خنده) باشه؟؟!!

خداوکیلی میزان روزهایی روکه به خاطر وفات تعطیل هست باروزهای شاد خودمون مقایسه بکنید نیازی به آمارگیری جهانی نیست .

توجه زیاد به این گزارش که با معیارهای کاملا سلیقه ای انجام شده بود، خود یک اشتباه است

در قدم اول، "غم" با "افسردگی" تفاوت دارد و اساسا غم به تنهایی بد یا مضر نیست

ثانیا، معیارهای سنجش شادی در این بررسی ، بعضا جنبه های فرهنگی و قومیتی داشتند که در فرهنگهای مختلف کاملا متفاوت هستند و نمی توان به آنها برای تمام مردم دنیا استناد کرد

ثالثا، در این بررسی، جامعه ی هدف مورد انتخاب ، اتفاقا از گروهی بوده اند که کمترین اعتقادات مذهبی و دینی داشته اند

یه سوال چرا واسه عزا داری مثلا امام حسین خودمونو میکشیم و حسابی غمگین و ناراحتیم ولی موقع ولادت امام حسین هیچ خبری نیست! این قضیه در مورد همه امام ها وجود داره... یا واقعا توو عزادداری افراط میکنیم یا اینکه تووی ولادتها بلد نیستیم شادی کنیم!

غمگینیم چون فاکتورهای یک زندگی سالم وعادی نداریم...

این آمار از پرش و پاسخ از مردم به دست میاد یک عراقی با این همه انفجار و یک ایرانی با این همه تورم مگه روح و روانی واسش میمونه

چون ما پابند به اصوليم غمگينيم؟ اگر پابند باشيم كه بايد خوشحال باشيم

شما اگر میتوانید یک مثال از عزاداری طولانی مدت از ائمه بیاورید هرگز نخواهید توانست. ما اگر نزدیکانمان فوت کنند تا یک سال بر سر مزارش حاضر میشویم این با رفتار پیامبر و امامان در تضاد است

ما که نفهمیدیم نگارنده چه منظوری داشت .این آمار براساس چند سوال وتست روانشناسی بدست میآید ونه براساس نمودهای عینی مثل نمدانم گریه ملی یا مذهبی