نمی دونم فقط خیلی خسته ام خیلی...

سلام. من يك توليد كننده هستم و بزرگترين دغدغه من وضع نابسامان توليد در كشور عزيزمان است. ركود اقتصادي از يك طرف و حمايت نشدن توليد از سمت دولت مشكلات ماست. بزرگترين عاملي كه باعث پديدآمدن اين دو عامل شده، پديده شوم يارانه هاي نقدي است كه متاسفانه بدون هيچ تدبيري به وجود آمد. به راحتي ميتوان محاسبه كرد كه تمام پول بدست آمده از فروش نفت براي يارانه نقدي صرف ميگردد. مبلغ درشت پركاربردي كه ريز ريز و ضعيف ميشود و به مردم مصرف كننده ميرسد در حاليكه اين مبلغ بايد صرف توليد گردد كه فوايد بسيار زياد آن به مردم برسد.

ﺍﻳﺎ ﻛﻠﻤﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺮﺍﻳﻄ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺳﺖ.

تورم دلار ر.

گرانی ، قیمت روز افزون کالا ها ، دروغ (در حال حاضر نمی شود به سخنان دولتمردان اعتماد کرد با توجه به اینکه دولت اسم خود را دولت راستگویان گذاشته است) و بیکاری جوانان

من فقط یه دغدغه دارم.اون هم این که نه فقط دولت بلکه کلیه ارگان ها و مسئولین یک بار هم که شده در تصمیم گیری هاشون نفع عمومی و مردم رو در نظر بگیرن و فراموش نکنن از این مردم هستن و رفاه عمومی مردم یعنی کشوری بهتر برای همه ما. نه اینکه در تصمیماتشون مردم در آخرین درجه اهمیت باشن طوری که من جوان حس کنم مسئولین از جایی دیگه اومدن و اصلا ما رو نمیبینن.

عملکرد دولت در سیاست داخلی مناسب نبوده و دولت در برابر مخالفینش ممکن است تاب نیاورد .
مهمترین دغدغه ام ایجاد فضاییست که مردم کم حافظه دوره ی احمدی نژاد را فراموش کنند و احمدی نژاد برگردد ...

منافع گروهی-حزبی و شخصی مانع تلاش در جهت منافع ملی نباشد.

بي اعتمادي . سياست دولت در ارتباط با ارز موقع ارزان شدن و سكوت دولت موقع گران شدن و نحوه اجراي هدفمندي، سياست در مقابل قيمت خودرو مرا نسبت به دولت بي اعتماد كرده است.

متاسفانه یک سری جریان های شکست خورده در انتخابات سعی دارند به هرقیمتی این دولت رو سرنگون کنند و نذارن کارها و سیاست های خودش رو پیاده کنه. من از دولت توقع دارم که بدون توجه به این جریان ها و با تدبیر و تفکر زیاد امید رو باز هم به ایران برگردونه. من از دولت روحانی 8 سال حمایت خواهم کرد