بستگی داره اگر قتل عمدی باشه نمی گذرم ولی اگه عمدی نباشه و در یک بحث اتفاقی رخ داده باشه چرا می گذرم.البته وقتی آدم خدایی نکرده تو شرایطش قرار بگیره شاید به این راحتی نتونه تصمیم بگیره.
کاش میشد قاتل متجاوز پست فطرت که این کار شده ممر زندگیش، همچین فردی را باید بارها اعدام کرد و دوباره زنده ش کرد و دوباره اعدامش کرد یکبار اعدام برای او درس عبرت نمیشه که، بیشعور رذل .... تازه با اعدام کردنش این حیوون از همه درد و رنج و دردسرها راحت میشه و ما میمونیم با یه دنیا غم و اندوه و ....
با سلام.امیدوارم این اتفاقات برای هیچ کس نیفته.اما اگر واقعا اتفاقی و ناخواسته بوده باشه و طرف شرور نباشه فکر میکنم بخشش بهترین تصمیمه اما اگر آدمی کثیف و اراذلی باشه باید قصاص بشه.
گاهی مواقع ولقعا طرف بی گناهه و بخشش بهتره اما اکثرا که ما شاهد اون هستیم قاتل به خاطر عدم کنترل رفتار و اعصاب یکی رو کشته و میشه مظلوم!!!برنامه نود هم به نظرم کار خیلی قشنگ و تحسین برانگیزی نکرد.اگه خانواده مقتول به هر دلیلی قبول نمیکردن آبروی اونها رفته بود
اصل بر بخشش و مداراست. اما ترحم بر کسی که لایق بخشش نیست عین حماقت و بی عدالتیه. تشخیص لایق بخشش بودن و لایق نبودن واقعا مشکله و به نظر من اگر محدودیت شرعی داریم که دادگاه دخالت مسقیم در این امر نداشته باشه لااقل بعنوان مشاوری امین به ولی دم در این مورد مشاوره بدهد.
کسی که در یک تصمیم آنی و جنون آمیز قتل انجام داده بسیار شرافتمند تر از آدمی است که مدتها با قصد انقام و کشتن یک آدم صبح ها را تا شبها و شبها را تا صبح ها می گذراند و لختی از نیت قتلی جدید غافل نمی شود.