این شکارچی یا بهتر است بگوییم قاتل قطعا انسان نیست و باید اعدام شود.

تنها راه حل براي حل اينگونه مشكلات عدم توليد سلاح شكاري و عدم صدور و تمديد مجوز حمل سلاح شكاري است آخر مگر مملكت ما چقدر ظرفيت شكار حيات وحش با اين اكو سيستم شكننده دارد كه دايما در حال توليد و صدور مجوز حمل سلاح و شكار هستيم و آنوقت مجبور به تحمل اين همه مصايب هستيم

بخدا این انسان نیست ادم نیست مرد نیست خود خود شیطان است.

به نظر بنده تیر غیب بهترین راه حل میباشد

چرا نامش را الف می نویسید و ملاحظه می کنید. این روانی باید با مشخصات کامل و عکس به مردم معرفی شود تا هر جایی که دیده می شود تف و لعنت شود.

بهتره قصاص شود یعنی همان جنایتی که بر سه خرس انجام داد سرش انجام داد

بابا ساده ترین صورت مساله اینه که طرف مشکل روانی داره حداقل ببرید بستریش کنید

آدم مهمتره یا خرس؟
کدوم ارزشمنتره؟
آقا یه خبرنگار بزارید فقط این آقا رو بپاد خبرهاشجالبه مرگش باید گزارش شه

دوستان، شك نكنيد كه اينگونه افراد، همان عمال شيطان هستند كه با صورت انساني در زمين پراكنده شده‌اند تا تخم شقاوت و بي‌رحمي و ددمنشي را همه چا پراكنده كنند.

بگذاريد موردي شگفت انگيزي كه در همين چند روز قبل با آن مواجه شدم را برايتان نقل كنم. بنده در ارمنستان دانشجو هستم. براي شب سال نو به مسجد ايروان رفته بودم. هموطنان ايراني بسياري آنجا بودند. از سفارت ايران هم در مسجد بودند. حدود ساعت 9 شب بود كه نگهان معلوم شد عقربي به روي روسري خانمي ايراني كه ايشان هم بعدا معلوم شد دانشجوي دوره دكتراي شرق شناسي مي باشند،‌ظاهر شده است. حيواني كه معلوم نبود از كجا آمده و جيغ و داد چند نفر از كساني كه نزديك اين خانم بودند همه ما را متوجه اين مسئله كرد. اما شايد باورتان نشود. اين خانم با خونسردي و آرامش فقط از يكي دو نفر كه در كنارش بودند سوال كرد كه عقرب كجاست. آنها گفتند كه بالاي سر و درست نزديك پيشاني است. عقرب هم ترسيده و آماده نيش زدن بود. اين خانم گفتن بسم‌اله و به آرامي عقرب را با دست گرفت و روي صندلي گذاشت. عقرب هم ترسيده در حال فرار بود. يكي دو نفر از كاركنان مسجد به قصد كشتن عقرب جلو آمدند. اما اين خانم اجازه اين كار را نداد. به خدا شايد باور نكنيد. مثل يكه بچه با عقرب صحبت مي‌كرد. مي‌گفت: كوچولو اين چه كاريه كه مي‌‌كني. تو بايد حشره شكار كني. نه اينكه بياي روي سر من. بچه كوچولوي من. چقد تو شيطوني. و سپس در برابر نگاه متعجب و همچنين تحسين برانگيز برخي از حاضرين منجمله اين بنده، در براب كاركناني كه قصد كشتن اين موجود را داشتنذ مقاومت كرد و آن را درون پاكتي گذاشت و مسجد را ترك كرد. نيم ساعت بعد اين خانم به مجلس برگشت و معلوم شد كه عقرب را به خارج از شهر برده و در نقطه در بيابان رها كرده است. روح بلند اين خواهر عزيز، سبب حيرت من بود. هر چند شايد كساني هم بودند در اين مجلس كه اين خانم را ديوانه مي‌پنداشتند. همان كساني كه عقرب روي سر آنها نرفته بود. اما به جاي اين خانم جيغ مي‌كشيدند و داد وقال راه انداخته بودند.
بله اين خانم در شب سال نو، درس بزرگي از انسانيت و تكريم حيات به من و امثال من داد. تمام شب به روح بلند اين خواهر بزرگوار فكر مي‌كردم . . . . و حالا در برابر چنين انسانهايي، ما با موجوداتي روبرو هستيم كه نام انسان را بر خود گذاشته و ماسك انسان بر صورت دارند و در اصل هيچ بويي از انسانيت نبرده‌اند و با حيوانات بي‌گناه، چنين رفتاري انجام مي‌دهند.
بيين كه تفاوت ره از كجا به كجاست.

خدواندا ما را هدايت كنم

به ياد دعا و آرزوي پزشك انساندوست، دكتر آلبرت شوايتزر مي‌افتم كه فرمود:

"آه خداي بزرگ، دعاي ما را گوش کن... براي حيواناتي که از آنها به سختي کار کشيده مي‌شود، با آنها به خشونت برخورد مي‌شود؛ براي تمام موجودات منتظر اسيري که بال‌هاي خود را به ميله‌ها مي‌زنند؛ براي تمام آنهايي که شکار مي‌شوند يا از بين مي‌روند، يا ترک شده‌اند يا ترسانده شده‌اند يا گرسنه هستند؛ براي تمام آنهايي که بايد کشته شوند... و براي تمام کساني که با آنها سر و کار دارند، يک قلب دلسوز و دست‌هاي نوازشگر و كلامي محبت‌آميز آرزو مي‌کنم.
خداوندا، بخشايشگر بزرگ، ما را به دوستان واقعي حيوانات تبديل کن تا در بزرگترين نعمت تو، يعني عشق و تكريم حيات، شريک باشيم."

...
اين ... را بايد زجر كش كرد بچه هايش را جلويش سلاخي كرد پس قصاص براي چيست؟ مگر اين موجودات جاندار نيستند؟! خصوصا اينكه بي گناه و بي آزار هم هستند . و مثل اشرف مخلوقات نيستند!!