کسی نیست به ابن آقایون بگه اول کمک کنید جوان ها ازدواج کنند بعد به فکر بچه دار شدن آتها باشید

مسئولین اگه برای هرفرزند 200.000 تومن به بنده بدهند حاضرم هرچندتا که بگن فرزند بیارم البته به شرط انکه هرسال مطابق درصد تورم به اون بیفزایند وگرنه میذارمشون سرکوچه!

ما که میخوایم ازدواج کنیم این قدر شرایط سخت پیش پام گذاشتن ، کلی لوازم منزل آن هم در سطح خوب، کلی خرج عروسی باید بکنم، کلی باید بابت خونه و رهن و اجاره هزینه کنم، الان پشیمونم! مشکل اصلی درامد های زیر خط فقری ماست

چو دانی و پرسی سوالت خطاست

ما چه خیری از زندگیمون دیدیم که بخواییم یکی دیگه هم تجربه اش کنه!

بنده ارشد دارم بیکار برم به ازدواجم فکر کنم بترشم بهتر

بابا مانمیتونیم ازدواج کنیم
بچه از کجا بیاریم.

من هم معتقدم یک یا دو تا بچه کافیه .کدوم عقل سلیم خودشو در گیر مسئولیت چند بچه میکنه کیفیت مهمه کمیت نه . اشتباهی که پدر مادر های دهه 50 و 60 کردن و تا حالا جامعه داره تاوانشو پس میده .گذشته از اون مردم با چه پشتوانه ای بچه بیارن .کدوم پول ؟کدوم کار ؟کدوم تضمین شغلی ؟کدوم مسکن؟باز هم بگم؟