برسان باده که غم روی نمود ای ساقی ـ این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی . تشنه خون زمین است فلک وین مه نو ـ کهنه داسیست که بس کشته درود ای ساقی . شاید سروده غم ناکی باشه ولی بی دلیل یاد این شعر استا افتادم که استاد شجریان در هم نوا با بم خوانده اند . تولدت مبارک 
تابناک با مرام/خیلی ازت ممنونم،صمیمانه سپاسگزارم.قدری از بار غمم کاستی،شاد باشید وکامروا.ایام بکام،عزت همه تون مستدام 
در این سرای بی کسی ،کسی به در نمی زندبه دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند
گذر گهیست پر ستم که اندر او به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند
چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات؟
برو که هیچکس ندا به گوش کر نمی زند
نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم ام سزاست
وگرنه بر درخت تر، کسی تبر نمی زند
اینک شب جدایی و مرگ دوباره ای
ای ابرغم ببار و دل از گریه باز کن
ماییم و سرگذشت شب بی ستاره ای
...