سلام من هیچ علاقه ای به دایی و مایلی ندارم اما خدایی باز دایی یه کارنامه ای داره آقای مایلی کهن یادش رفته چطور با پارتی بازی سرمربی تیم ملی شد. و حاصل زحمات استانکو و حجازی رو به نام خودش زد.
عوامفریبی هم حدی داره اون بنده خدایی که استاد اینکار بود بعد از 8 سال رفت باید خجالت بکشید از عوامفریبی و هوچی گری...
من حدودای ۱۵ سال پیش که ایران بودم برای اولین بار علی دایی رو روبروی پاساژ گلستان دیدم ، با من که اون موقع یه جوون ۱۷ ساله بودم خداوکیلی خیلی دوستانه و مهربونه برخورد کرد ، بامن و دوستام دست داد و باهامون خوشو بش کرد و اصلأ خودشو نمیگرفت ،
دوستان چرا مسئله را میپیپچانید اصل قصه اینه که این آقای مایلی کهن اصلا تعادل شخصیت نداره یک روز تو مصاحبه گریه میکنه یه روز منجی فوتبال ایرانه یه روزه قلعه نوئی دشمنشه یه روز به پروین میتازه به نظر من این آدم شیزو فرنیه وبیمار بیماری ایشون هم خیلی خطرناکه فقط دنبال خودنمایی وشعارزدگی باید هر چه زودتر ببرندش امین آباد بستری بشه
عوامفریبی هم حدی داره اون بنده خدایی که استاد اینکار بود بعد از 8 سال رفت باید خجالت بکشید از عوامفریبی و هوچی گری...