ابرومون رفت

بهتر است کمی منصفانه برخورد کنیم. عینک خوش بینی و اعتماد را به چشم داشته باشیم تا بی اعتمادی. دولت نیتش خوب بود و قصد کمک داشت اما پیش بینی ها کمی دور از واقعیت بودند. اگر برای توزیع یک سبد کالا باید اینقدر پیش بینی رفتار مردم را کنیم وای به حال سایر برنامه هایمان!
نقدی هم می کنم. توزیع سبد به نظر عادلانه نبود. افرادی که تنگ دست تر هستند بی نصیب ماندند و افراد با حقوق بالای 3 میلیون باید سبد کالا بگیرند.
در کل، این وقایع برای ما زشت و نابهتجار است.
تاریخ درباره امروز ما چه خواهد نوشت. فردا فرزندان ما چه خواهند گفت...
کمی به فکر تغییر فرهنگ و افکارمان باشیم بد نیست.

متاسفان ما مردم مشكل فرهنگي شديد داريم من خيلي را ديدم كه اصلا نيازي به اين سبد كالا نداشتند ولي تو صف ايستاده بودند من فكر مي كنم اگر پفك مجاني هم ميدادند مردم تو صف مي ايستادند. فعلا كه اين سبد كالا بهانه خوبي شده كه هي از دولت انتقاد كنند

سبد كالا به بهاي آبرو ،بفرمائيد آبرو رايگان شد!!!.

کلا دلیلی برای توزیع کالا با این شرایط نمی بینم. این شرایط قابل پیش بینی بود.چرا مسوولان دولت جدید که دارای تحصیلا ت و تجربیات خیلی خوب هستند این شرایط را در موقع تصمیم گیری و تععین استراتژی مطلوب ندیدند. ضمنا پرسش دیگر دارم در سایر کشورهای جهان سوم چه کار میکنند؟من اطلاع ندارم.

سلام
دولت اعلام کرده که هیچ گونه کمبودی در سبد کالا وجود ندارد ولی الان در مناطقی تخم مرغ و یا بعضی دیگر از اقلام وجود ندارد و ایا باعث نمی شود که مردم دچار یک دوگانگی در حرفا بشوند و نگران کمبود کالای سهم خود شوند.

.کارمندان هر اداره رو تو همون اداره مربوطه میدادند بقیه کارگرا هم اوناییکه اتحادیه دارند میدادند به اتحادیه ها تا بین هر صنف توضیع بشه استانداری وفرمانداری و بخشداری هم نظارت می کرد بنیاد شهید و کمیته امدادوبهزیستی هم به جامعه خودش سبد کالا توزیع می کرد.مرگ علاج نداره تورو خدا یه کم اون دوگوله رو بکار بندازین وگرنه برین کنار بزارین اهل تفکر دولت رو اداره کنند

راه حل خیلی ساده است.دولت میتوانست بر اساس شماره ملی یا کارت یارانه یا هر شماره دیگری، افراد رو گروه بندی میکردند و بر اساس گروه، زمان مراجعه تعیین میکردند اینجوری جمعیت تقسیم میشد. و یا اینکه امکاناتی در سایت اینترنتی فراهم می شد و از افراد درخواست می شد بر اساس استان و شهر از لیست مراکز توزیع، نزدیک ترین به خودش رو انتخاب کنند و بر اون اساس سایت به اونا زمان مراجعه رو اعلام می کرد این حوری دقیقا هر شخص می دونست کی و به کجا باید مراجعه کنه و شلوغی پیش نمی اومد.

بدون شک این رفتار شهروندان عزیز ناخوشایند و قابل انتقاده ولی آیا این نحوۀ رفتار و فرهنگ یک شبه یا سه ماهه یا شش ماهه ایجاد شده است؟
آیا در دولت های محترم نهم و دهم مشابه یا بدتر از اینها را بطور مکرر در صف مرغ و تخم مرغ و برنج دولتی شاهد نبودیم؟
در عین حال آیا در سایر بخش ها مردم ما بنحو بهتری رفتار می کنند؟ مثلا نحوۀ رانندگی ما در دنیا زبان زد خاص و عامه! نحوۀ برخورد ما با محیط زیست حیرت آوره و هر کجا قدم می گذاریم چنان با زباله آلودگی ایجاد می کنیم که حتی خودمان هم نمی توانیم بار دیگری از آن فضا بهره گیری کنیم! در مورد رفتار با حیوانات زبان بسته چطور آیا رفتار شایسته تری از خود نشان می دهیم؟ از این دست موارد برای تذکر کم نیستند ولی چکار باید کرد؟ آیا باید منتظر یک دستی باشیم که از غیب برآید و مارا اصلاح کند؟؟ نقش و رسالت خود ما و من و تو و او و دیگری و دیگران چقدر است؟ اگر من نخواهم خود را اصلاح کنم و به همین سبک تو و او و ما و همه و همه تا صد سال دیگر هم امیدی نباید به بهتر شدن داشته باشیم! پس همت کنیم و از همان « شروع» کنیم!

باور کنید ما ایرانی ها اگر یک صف برای هندوانه هم شکل بگیرد میریم تو صف این عادت ماست
می گید نه ؟