سلام.من که در تهران زندگی می کنم به خود اجازه نمی دهم در باره مردمی که در سخترین روز ها نیکو کار می شوند یا؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ولی چند پشنهاد دارم به تمامی مات ایران .
1-در سالیان گذشته کشور ما برف های بیشتری هم داشت .مردم ان روزگار همیشه نسبت به محل زندگی شان اذوقه ذخیره وگرمایشی و حتا در گوشه روی سری شان پولی هم در اختیار داشتند .
2- داشتن یک وسیله گرمایش(نفتی با چند لیتر نفت) از واجبات زندگی حتا برای حداقل گرما و پخت و پز
3-لطفا برای خالی کدن شانه از این مورد و بشتر از این شعار ندهید با فکر واندیشه زندگی کنید .
4-کناه را همیشه به دولتی که همیشه غافیلگیر می شود نسپارید.
5-فعلا باز هم الن می توان این روز ها را در انتظار کمک دولت ماند امان از روزی که دولت ارتش سپاه در چند روز اول زلزله فقط باید به فکر خود و خانوده خودشان باشند .
6-به قول یک ضبرلمثل وقتی جیک جیک مستونه ات بود فکر زمستونه ات بود .
3-

از ژاپنی ها باید یاد بگیریم ،موقع سونامی چطور بودن تازه اونا مسلمون نیستن.

مرحوم علامه جعفری میگفت: خدایا قبل از اینکه چیزی به ما بدی اول ظرفیتشو بده
یه بار برف باریده دارن گوشت همدیگر را میخورند.