یه چیز جالبی که هست اینه که واقعا این دخترها هم میخواستند نقشی در دفاع از مملکتشون داشته باشند که این خواسته را با بهترین جملات و کارها بیان کردند. خیلی جالب بود. درسته که بخشی ناراحت کننده بود ولی روحیه این دخترها جالب و دوست داشتنی است. همین روحیه انسان اشت که ما را به اشرف مخلوقات تبدیل کرده است. ما با وجود امثال این انسانها میتونیم به فرشتگان فخر بفروشیم وگر نه اکه به کارهای ما باشه که خدا خودش میدونه چقدر گناهان ما نام انسانیت رو روی زمین خدشه دار کرده. خدایا به ما رحم کن.
عزیزان کامنت نویس
توجه کردین چه همدلی بزرگی همه دارن؟
کامنت های منفی تقریبا صفر هستش
چه حال و هوایی بوده که حتی یاد آوری اون هم همنوایی رو تداعی می کنه
چه می شه که دوباره همت کنیم در همون حال و هوای حمیت و یکدلی زندگی کنیم
خطاب به دوستی که معلم دبستان هستند : همین الان اگر فیلم های مصاحبه زمان جنگ را ببینید که با کودکانی کمتر از ۱۲ - ۱۳ سال می شده می تونید ببینید که چه بینش و درک بالایی داشتن این کودکان حتی اگر تکرار طوطی واری داشتن از حرف های بزرگترها؛ اون ها البته شاید همون هم بازی های خودمان بودن کمی بزرگتر شاید ولی ما با تربیت فرزندانمان چه کردیم؟ می بینند می شناسد ولی از آن ها بخواهیم کمی تحلیل بکنند فقط تخیل های کودکانه و دیگر هیچ!
سلام
خدایا تو را شکر
باور این موضوع برای خیلی ها سخت است.حتی بعضی وقتها برای آنهایی که مثالهای عینی هم دیده اند باورش سخت می شود ولی بود به همین سادگی.
الان هم هست ولی باید با ذره بین دنبالشون گشت به سختی
سلام،به سختی جلوی خودم را گرفتم که گریه نکنم ولی چشمهایم پر از اشک است.
از این نامه ها بیشتر بیاورید چراکه تلنگر بسیار قوی برای دلهای زنگار زده می باشد.