پیر و کودک هردو ناتوانند ولی واکس زدن گدایی نیست بلکه شرافته. پیرمرد فرصت یک عمر زندگی برای آینده نگری داشته ولی کودک در اول راهه و داره آموزش برای یک عمر بزهکاری میبینه. معلول جوان گدا هم در شهر زیاده و جایی برای اشتغالش نیست مگر سالم ها کار دارند
واقیعت جامعه این است ممکن با انتشار این خبر دو حالت اتفاق بیقتد اول یک سری مسولان به این بهانه خود را مطرح کنند . دوم گزارش و آمار ارقام پیگیری بدهند و تازه همه را بدهکار کنند.
آفات کشور در ده سال گذشته آمار و ارقام و آن هم غیر واقعی گزارش دادن بود و حال هم تا یکسال آینده بیشتر دولت قبلی را مخکم می کنند و بعد از آن هم راهی دیگر خواهند اندیشید.این کشوری برای سرمایه داران....
نتیجه وجود اینگونه افراد است که شما زحمت آن را منتشر کردید.
سخن آخر هموطنان عزیز که از نظر مالی تمکن دارند می تواند به صورت خودجوش فکری به حال این عزیزان بکنند.
راستی چرا همه کور شده ایم تنبل شده ایم از همه بدتر اینقدر بی تفاوت شده ایم
پاسخ ها
هموطن
||
۱۰:۳۸ - ۱۳۹۲/۱۰/۱۴
اگه بینا و زرنگ و باتفاوت هم بشیم مثلا" چکار می تونیم بکنیم نه آدم پولداری هستیم که کمکشون کنیم نه پست و مقام بالائی داریم که حرفمون خریدار داشته باشه نه صدامون به مسئولین می رسه که اعتراض کنیم تازه اگه اعتراض هم بکنیم جوابش همون جمله تکراریه : اعتبار نداریم !
با سلام و تشکر از گزارشتان تصور خیلی ها این است که باند های مافیایی همه این کودکان و دخترکان نوجوان را هدایت می کنند . فکر نمی کنم برای نیروی انتظامی ما پیدا کردن سرنخ این جنایت های سازمان یافته کاری مشکل باشد .
وحشتاناکه ... به خدا یک لحظه و فقط یک لحظه چشمتان را ببندید و فکر کنید کودک خردسال خودتان دزیده شده است و در شهری دیگر در چنین شرایطی زندگی می کند. این گزارش را که خواندم تمام تنم به لرزه درآمد. شاید بشود چشم بر مرد و زن بزرگی که در این سرما و شراط گدایی می کند بست اما چشم بر کودکی که شاید دزدیده شده باشد و این سرنوشت برایش رقم خورده باشد نمی توان بست. مجلس باید برای کودکان و نوجوانان اینچنینی قوانین و بودجه های خاصی پیش بینی کند. تمام نیروهای پلیس باید موظف باشند به سرنوشت چنین کودکانی اهمیت دهند و حداقل پی گیر این موضوع باشند که آیا این کودکان ،کودکانی نیستند که دزیده شده اند.
کاش همه مردم ایران نسبت به کودکان این چنینی نهایت حساسیت و پی گیری را انجام دهند