سلام
بعنوان کسی که حق ناچیزی در جنگ داشت ، از آقای فلاحی که متناسب با این زمان این اثر را ساخت و ارائه کرد ، تشکر می کنم.
این اثر دو ویژگی اول نیت صاف و خالص اثر و دوم حال خوب ایشان ، را داشت.
ما بچه های جنگ ایمان داریم اگر جوانان امروز ما در سه دهه پیش بودند ، قطعا از ما دلیرانه تر و مردانه تر فداکاری و دفاع از وطن می کردند.
منتطر
miki
|
|
۲۱:۴۶ - ۱۳۹۲/۱۰/۰۱
1
13
پاسخ
یاد شهدای جزیره مجنون و همه شهدای دفاع مقدس
ناشناس
|
|
۲۲:۰۸ - ۱۳۹۲/۱۰/۰۱
1
13
پاسخ
مازيار جان خيلي وقت بود كه دلم نلرزيده بود . بردي ما رو به دوراني كه در زير بمبارانهاي هوايي صدام و آژير قرمز ميترسيديم. ولي دلمون قرص بود كه برادران و پدرامون مثه شير ميرن تو دل بعثيون عراقي. خداعمر باعزت بهت بده. خيلي حال كردم. از سيماي ملي خيلي وقت بود از اين جور چيزا نديده بوديم. .....مچكريم......
رضا
|
|
۲۲:۲۵ - ۱۳۹۲/۱۰/۰۱
1
15
پاسخ
من یه 57 هستم که صحنه های جنگو تقریبا یادمه،وقتی فکر میکنی میبینی خیلی دل میخواد که بری و جونتو واسه اعتقادت بدی،خیلی باید مرد باشی،حساب اون آدما از همه چی جداس،هیچ چیزی نمیتونه شهامت و مردونگیشونو توصیف کنه،اونا با آدمایی که پشت اسمه اونا قایم میشن خیلی فرق دارن،مردم این چیزا رو میفهمن