یکی غذا نداشت بخوره میگفت خورشت بیشتر برایم بریزید

چه رمانتیک دوچرخه زمین سر سبز و بادکنک های رنگی و حتما فکر راحت و آسوده عزیزم بین رویا و واقعیت خیلی فاصله است .هر کدوم از اون بچه ها امکاناتی می خوان از آموزش بهداشت مسکن ازدواج که به این راحتی ها نیست این روزها کدوم پدری از نداری شاد میشه ؟

یخچال خونه من دو ساله خرابه ،پول ندارم یه جدیدش رو بخرم عملا" ما دو ساله آب خنک نخوردیم.میخای باور کن ، میخوای باور نکن.

با سلام
عزیزان من آخه وقتی میری بازار و یه شلوار و یک پیراهن و یک کفش و کاپشن وکلاه شال گردن بچه در مجموع میشه 500 هزار تومن و مسئولین تو نظام هماهنگ خدمات کشوری به یک کارمند با مدرک کارشناسی و 11 سال سابقه کار 900 هزار تومن حقوق ماهیانه میدن چطوری میشه انتظار داشت جوانها ازدواج کنند و بچه دار شن! تازه من خوش شانسون هستم که تونستم ازدواج کنم و یک بچه هم داشته باشم.

اقا من تکون خوردم. همین الان میرم زن می گیرم و با تلاش فراوان چند بچه تحویل جامعه میدم

جواب اونایی که میگن شغل واسمون ایجاد کنید:
من الان 33 سالمه، اولین تجربه کاریم به تابستون بعد از پنجم ابتدایی بر میگرده که تو یه کارگاه نجاری مشغول شدم (بدون نیاز مالی خانواده). بعدشم به انحا مختلف ... . الانم یه شغل خوب با درآمد مکفی و از اون مهمتر تأثیرگذاری در شرکت محل کارم دارم. هیچ کس برام شغل ایجاد نکرده. الانم هیچ کس چون من و شما مدرک داریم سراغمون نمیاد. از کم کاری بعضی مسؤلین دفاع نمی کنم ولی اینم درسته که "کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من".

سلام
از این طرف فرزند بیشتر زندگی بهتر و شادتر از اون طرف هم به بچه سوم به بالا خدمات تامین اجتماعی تعلق نمیگیره این بنده خدا تو عکسی 6 بچه هم داره؟؟؟!!!
ما موندیم کدوم باور کنیم قسم حضرت عباس یا دم خروس

واقعا جالبه! این دو موضوع هیچ ارتباط مستقیمی با هم ندارند.هیچگاه نمیتوان ادعا کرد فرزند بیشتر مساوی است با شادی بیشتر.شادی بیشتر مقوله ای کاملا عینی و علمی است که به مسائل دیگری مربوط است.

سرزمینی که آب کافی برای خوردن و کشاورزی ندارد چطور میخواهد افزایش جمعیت بدهد؟؟؟

من با تک فرزندی موافق نیستم و فکر میکنم بچه ها باید خواهر و یا برادری هم داشته باشند. ولی متاسفانه این پدیده تک فرزندی به نسل جوان ما بشدت تحمیل شده است. وقتی با آنها راجع به داشتن فرزند دوم حرف میزنیم بشدت عصبانی میشوند. آنها میگویند که امکاناتشان حتی برای تامین خواست ها و نیازهای یک بچه هم کافی نیست. گذشته از این باید دید که کشورهایی با جمعیت کمتر چطور امکانات آموزشی و بهداشتی و غیره را با سخاوتمندی در اختیار کودکان قرار میدهند و نسلی سالم و امیدوار به آینده تربیت میکنند. در مقابل کشورهای فقیر و پرجمعیت در تامین ابتدایی ترین نیازهای نسل جوان وامانده و هر روز با بحرانی رودرو هستند. اگر در گذشته ،تشویق خانواده ها برای داشتن فرزند بیشتر و بدنبال آن ترغیب برای کنترل جمعیت، به اعتراف مسئولین سیاستی اشتباه بود، حالا هم باید با احتیاط و تدبیر بیشتری در مورد تشویق به داشتن فرزند بیشتر برخورد شود.