همين كه رئيس جمهوري با ادب و وزيرخارجه اي انگليسي دان ! داريم براي ما كافي است
رهگذر
|
|
۲۳:۵۷ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۵
15
50
پاسخ
سلام دوستان
حداقل اينه که صحبت و رفتار رييس جمهور در شان ملت بزرگ ايران بود, از دورافتاده ترين نقاط ايران تا ايرانيان در اقصي نقاط جهان.
روحاني متشکريم
عابدین
|
|
۲۳:۵۹ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۵
23
10
پاسخ
بابا جدی زیاد نگیرید.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۱:۰۱ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
ببخشید اشتباهی منفی زدم
امید
|
|
۰۰:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
6
20
پاسخ
دوستان من تک تک نظرات رو خوندم. چه خوب که در مسیر دوستی و درستی به وحدت کلمه برسیم. نظرتون چیه که به این دعوت روحانی جواب متبت بدین: همه آستانه تحملشون رو ببرن بالا.
می خوام اضافه کنم در کنار ذوق زدگی بی دلیل اقای شهیدی فر، ایشون یه نقد و نظر مهم رو ابراز کرد وقتی که پرسید: "آقای روحانی آیا عقب نشینی تاکتیکی هست که شما برای تنش زدایی در داخل و خارج انتخاب کردید؟"
ضمن احترام به سایر نظرات موافقم که خانم سپانلو کارش رو بهتر انجام داد.
به هر حال من در عین دعوت بالا، مشتاقم که تلاش جمعی ملت و دولت به نتایج ملموس برسه.
روزبه
|
|
۰۰:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
51
19
پاسخ
سطح مصاحبه خیلی خیلی پائین بود.ای کاش احمدی نژاد میامد و از خودش دفاع میکرد. مصاحبه همش دولت قبلی دولت قبلی شد
ناشناس
|
|
۰۰:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
13
38
پاسخ
اولا معلومه منفیها رو چه کسانی میدن .ثانیا این صد روز رو مقایسه کنید با اون هشت سال .سوما ادب مرد به ز دولت اوست. ودر پایان روحیه مردم وامید به آینده رو
در نزد اکثر مردم مشاهده کنید. خدا یارو یاور روحانی باشد.
ناشناس
|
|
۰۰:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
16
39
پاسخ
روحانی نشان داد یک رئیس جمهور با سواد و فهمیده است.
امیر حسین
|
|
۰۰:۰۱ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
10
24
پاسخ
واقعا مجری ها بخصوص جناب آقای شهیدی فر که من یکی از طرفدارهای ایشون در برنامه های قبلشون بودم در حد و اندازه ی این مصاحبه نبودند. اگه خود جناب روحانی مدیریت نمی کردند این برنامه به هیچ جا نمی رسید بیشتر یک شنونده ی خوب بودند تا یک مجری خوب البته خانمی که موضوعات اقتصادی رو مطرح می کردند چند سوال خوب پرسیدند اما در کل مجری ها در این برنامه باید مخصوص این برنامه ها باشند که فکر می کنم بهتر از آقای حیدری نداریم امیدوارم در مصاحبه هاب بعدی اینطور روی اعصاب نرند
یونس
|
|
۰۰:۰۲ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۶
11
51
پاسخ
دوباره می سازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم اگرچه با استخوان خویش