مي بايست با فرانسه ارتباط ديپلماتيك برقرار كرد تا بدانيم دردشان چيست . لجبازي در هيچ برهه اي به صلاح ملت بزرگ ايران نيست

اسم انگلیس بد در رفته وگرنه این فرانسه زمان جنگ به دشمن ما کمک می کرد و بعد از آن بزرگترین قراردادهای اقتصادی را با ایران بسته .من خودم ماشین فرانسوی دارم و اگر همت عمومی باشد حاضرم به عنوان اعتراض ماشینم را کنار بگذارم و دیگر صلا ماشین فرانسویو کلا جنس فرانسوی نخرم .البته توصیه می کنم این خشم های موقتی جمع شود و یک کار اساسی ملی و منطقی به دور از احساسات انجام شود مثلا قانونی در مجلس تصویب شود که سال ها به تجار ایرانی اجازه مبادله کالا با این کشور داده نشود .

فرانسه یا هر کشور دیگه ، تا موقعی که حو کنند ما بهشون نیاز داریم ، به همین شکل با ما برخورد خواهند کرد . با مرگ بر گفتن و شعار دادن هم هیچ چیز تغییر نمی کنه.
هر وقت ما مردم یاد بگیریم که روی پای خودمون وایسیم و چشممون به دست و دهن بقیه کشورها نباشه ، اون موقع است که همه با احترام جلوی ما سر خم می کنن.
تنها راه حل ، استقلال اقتصادی ، سیاسی و فکری ما ایرانی هاست که اتفاقا مردم کوچه و بازار باید این موضوع رو درک کنند تا مسولین بتونن قدم بردارن.
امروز نوبت مردمه که شروع کنند

بانظر نفر اول موافقم

تسخير لانه جاسوسي فرانسه، در اولويت كار دانشجوها قرار داده شود.

در بحث تعارض 5رویکرد وجود دارد
1- تسلیم شدن باخت - برد
2- سازش (کوتاه امدن دوطرف از مواضع خود(باخت - باخت)
3- مقابله کردن (حمله و سرکوب که نتیجه نهایی آن در ابتدا برد - باخت اما در ادامه باخت - باخت )
4- اجتناب کردن (دوری گزیدن دوطرف و ترک یکدیگر باخت - باخت )
5- تشریک مساعی (همکاری ) ایجاد و توسعه نقاط مشترک و تعامل بیشتر برد- برد)
هریک از این رویکردها با توجه به موقعیت می تواند کاربرد داشته باشد اما اتخاذ رویکرد 5 می تواند هم اثربخش و هم پایدار باشد

در دیپلماسی احساسات جایی ندارد و قوائد دیپلماسی حاکم است. هر دولتی فکر منافع کشور و ملت خود است. فرانسه هم بخاطر وضع اقتصادی وخیم نیاز به دلار عربستان داشت و ازنظر مطرح کردن خود در بازی سیاست جهانی کاسه داغ تر از اش شده در طرفداری از
صیهونیستها. ما هم بایستی یاد بگیریم و مثل خود انها با خودشان رفتار کنیم در سیاست و یا اقتصاد اما در زمان صحیح

به نظر من اشتباه یک رییس جمهور نباید به حساب یک کشور لحاظ کرد چرا که شاید رییس جمهور بعدی فرانسه روابط خوبی با ما در دستور کار داشته باشد

شرایط کنونی را باید در نظر گرفت و بعد از بدست اوردن نتایج مثبت از مذاکرات، ارام ارام باید دست کشورهای مفت خور را از ایران کوتاه کرد که فرانسه از جمله ان کشورهاست. در این شرایط جای ایجاد مناقشه جدید نیست.

با سلام

قکر میکنم هر سه نگاهی که گفته شد در عملکرد فرانسه نقش داره و تصمیم های فرانسوی ها برآیند ِ عوال بسیاری از جمله آنچه گفته شد و آنچه گفته نشده !

اما به نظرم اولا نباید احساساتی بشیم. سیاست خارجی دقیقا یعنی همین بی رحمی فرانسوی ها برای رسیدن به منافع خودشون. ما هم باید همین شیوه رو پیش بگیریم و نه دوست بشناسیم نه دشمن. باید باورک نیم دوست ما منافع ِ ملی ماست و دشمن ِ ما هرچیزی که علیه منافع ملی باشه.
در این صورت معیاری هم برای برخورد با فرانسه، هم برای تعامل با بقیه کشور ها در دست خواهیم داشت.
در مورد فرانسه هم فکر میکنم الان باید فرانسه رو در واقع رودر روی آمریکا قرار بدیم و خودمون مستقیما با فرانسه درگیری حتی لفظی نداشته باشیم.
اما بعد انشاالله اگر تحریم ها رفع شد باید منافع ِ اقتصادی فرانسه از بازار داخلی رو به کشور های رقیبشون مثلا آمریکا و ایتالیا و آلمان و .. در صنایع نفتی، و ژاپن و کره و .. در صنایع خودروسازی، و مثلا اسپانیا در صنایع غذایی و دارویی واگذار کنیم !!
به این ترتیب میشه با چهره ای منطقی و آرام هم به منافع برسیم هم کارشکنان رو تنبیه کنیم.