چند سال پيش رفتم مشهد داد ميزدن عكس هزار تومان ما هم گفتيم بريم وعكس بگيريم خلاصه بعد از گرفتن عكس اقاهه گفتن بايد 8هزار تومان بديد گفتم اقا شما كه گفتيد هزار حالا چرا اينقد گفتن كه ميخوايد بخوايد نمي خوايد بفرماييد .

برای 90 درصد اجناس اینکار غیر ممکن است چراکه باعث بی اعتمادی نسبت به فروشنده میشود

مشتریام مشتری قدیم الان بنده چند ماهه به کسی جنس فروختم از 3.000.000 تومان 50000 بیعانه را داده

کاش برای این موارد فرهنگسازی می شد
کاش از این کاسبان تقدیر می شد
و هزاران کاش دیگر

با جنس پس گرفته شده چه می کنند مهم است.

من دو سال پیش مشهد رفتم خودم به چشم دیدم خدا پدرش رو بیامرزه

يكي از دوستان ميگفت در يكي از كشورهاي جنوب شرقي آسيا وقتي كلي از اشيا و پوشاك يك مغازه را زير و رو كرديم و آخرش هم چيزي نخريديم . فروشنده متواضعانه گفت : "عذر خواهي مرا بپذيريد كه در مغازه ام جنسي باب طبع شما نداشتم "

اقامجید این یکی مغازه بسته است نه کنه ورشکست شده

این کار از نظر بهداشتی صحیح نیست و من حاضر نیستم عسلی را بخرم که احتمالا فردی پس از چشیدن برگردانده. مگر این که فروشنده مومن و محترم تعهد کند که همه عسلهای مرجوعی را دور میریزد که این هم اسراف است.
بهتر بود فروشنده عزیز امکان چشیدن عسل قبل از خرید را به گونه ای بهداشتی فراهم میکردند.

با کمال احترام به این کاسب منصف و فهیم :
اینکه شما بتوانید جنس فروخته شده را پس بدهید جزء قانون خرید و فروش است و ماده صریح قانونی دارد ولی متاسفانه در ایران اجرا نمی شود.