تعطیل کردن فقط دبستان هیچ تأثیری ندارد ، چون سرویس دانش آموزان دبستانی برای راهنمایی و دبیرستان هم هست ، یعنی همین سرویس ها در روز دانش آموزان مدارس راهنمایی و دبیرستان را هم می برند!
من ساکن تهران هستم و همین الان دارم واقعا احساس تنگی نفس میکنم مخصوصا اینکه محل کارم مرکز شهره.ضمن ابراز همدردی با اهوازیهای عزیز که با آلودگی و ذدرات معلق سالهاست درگیرن یک سوال واقعا ذهنم رو درگیر کرده!!بیش از 60 درصد بودجه این کشور داره از استان خوزستان تامین میشه ولی برام جالبه بدونم آیا یک دهم درصد این شصت درصد برای خود خوزستان هزینه میشه؟؟؟!!!!
با سفری که به خوزستان داشتم مطمئنم که جواب منفیه.وای به روزی که قلب اقتصادی و صنعتی ایران به خاطر سلامت نبودن مردمانش دچار سکته بشه.یکبار هم که شده علاج واقعه رو قبل از وقوع کنیم
آلودگی هوا بعنوان یکی از مشکلات، مصداق: مشت نمونه خروار است.
آلودگی آب و هوا، تورم، بیکاری، کاهش ازدواج، افزایش طلاق، مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ، خشک شدن دریاچه ها، کاهش بارندگی، تحریمها و ... توهم است یا واقعیت؟ سرانجاممان چه خواهد شد؟
مسئله سر تعطیل کردن نیست!
یک سری راهکار هست که میشه هم آلودگی ها رو کاهش داد هم چرخه تولید که به 90 درصد کشور سود میرسونه رو متوقف نکرد.
1. انتقال کارخانجات و صنایع تولیدکننده آلاینده به بیرون از شهر اهواز(پروسه زمانبر)
2. دادن جریمه آلوده کردن هوا توسط این صنایع(ماشالله خیلی هم پول دارن)
3. استفاده از این پول در جهت حفاظت از محیط زیست(جنگل کاری در میادین مین پاکسازی شده، پارک، مسیرهای دوچرخه سواری و...)
4. جلوگیری از انتقال آب از رودخانه های استان به قلات مرکزی
5. سرو سامان دادن به وضعیت تالابهای مرزی با کشور عراق(ریزگردها منشا سیلیسی دارند که از خشک شدن آب ها نشات گرفته!)
6. یافتن روش جایگزین به جای سوزاندن بقایای نیشکر( سوزاندن نیشکر بوی نامطبوع و مواد شیمیایی زیادی تولید میکند.)