من متاسفم که اب استان محروم چهارمحال می برند ودر عوض هیچ خدمت رسانی به اون استان نمی کنند ابی که از شهرستان کوهرنگ می برند از دل کوههای زردکوه بیرون میاد وواقعا زلال و سرد می باشد زنده باد کوهرنگ
اصفهان به اندازه نیاز واقعیش از آب استان چهارمحال برداشت کنه ولی به ازای آن باید حق آبه بده که وضع معیشت مردم این استان بهبود پیدا کنه،مثلا زرین شهر به چهارمحال واگذار بشه و مدیریت ذوب آهن به شهرکرد سپرده بشه.
یک قطره از آبی که میره اصفهان تلف نمیشه. همین طور یزد. این دو شهر با تفکر مقتصد و مدیریت خوبشون باید منابع بیشتری در اختیار بگیرند تا بتونند به مملکت بیشتر خدمت کنند.
پاسخ ها
خوزستانی
||
۱۶:۵۹ - ۱۳۹۲/۰۷/۳۰
عمو جان ما داریم از جون مردم خوزستان حرف می زنیم که آبشون شوره و پر از املاح سنگین ، شما از اقتصاد حرف می زنی، تازه کدوم اقتصاد رو شما دارید ؟ اقتصاد یعنی نفت ، پتروشیمی ، فولاد،بزرگترین نیروگاه های برق کشور :دز،عباسپور،رامین، کارزون 1و2و3و4 ، صنایع نیشکر، گندم، اقتصاد یعنی بندر بین المللی، که خوزستان همشون رو داره ،آدم های کاردان و کاری هم داره ، خوزستان دومین تولید کننده گندم کشوره، شما چی؟ فولادی که باید در استان های جنوبی تاسیس می شد رو به زور صاحب شدید و ادعای اقتصاد می کنید
هزاران سال است كه زاينده رود از اصفهان عبور مي كنه مال كجاست مهم نيست اما مسيرش اينه چرا مسير طبيعيش بايد بسته بشه ما آرزومونه كه شركت نفت و صنايع بياد چها محال فكر كردي چي داره غير از آلودگي و بدبختي و كاركنانش يااز جنوب هستن يا به قول شما از چهار محال يا جاي ديگه شايد چند تا كارگر بيچارش هم اصفهاني باشه امكانات مال شما مسير رودخونه را باز كنيد اي بابا
کارون رو نابود میکنید تا زاینده رود زنده بشه؟! بجای این کار، جلوی برداشت بی رویه رو در مسیر زاینده رود بگیرید.
دشت مرکزی ایران اگر قابلیت کشاورزی داشت الان دچار بی آبی و خشک سالی نمیشد، وسط بیابون که برنج نمیکارن!
برای نماینده های خوزستان باید متاسف بود که بدون هیچ گونه مخالفتی آب خوزستان رو می برند و صدای هیچ کس هم در نمیاد
آقايان درست كردن شركت هاي آب منطقه اي بر اساس تقسيمات جغرافيايي سياسي يعني استاني اشتباه بزرگي بود . كشور داراي 6 حوضه اصلي است و لذا براي امكان انسجام در مديريت هاي كلان هر حوضه، تنها بايد در هر حوضه آبريز يك شركت مديريت حوضه اي تشكيل و منابع آب حوضه را در قالب نتايج آمايش سرزمين و منافع كلان كشوري مديريت نمايد.از موقعي كه تقسيمات حوضه هاي مديريتي به صورت استاني گسترش بيشتري يافت، دخالت هاي غير كارشناسي و جناحي در مديريت آب كشور، اساسا مديريت آب را با چالش مواجه كرده است. لذا صحبتي كه آقاي دكتر زرگر فرموده اند در خصوص حوضه آبريز زاينده رود در خصوص لزوم يكپارچه سازي مديريت آب(با توجه به سابقه قبلي ايشان در جايگاه معاونت آب كشور)، صحبتي بجا و در جهت منافع منطقه اي، حوضه اي، و كشوري است. بايد آب از چرخه مديريت هاي استاني خارج گردد. آب يك ماده ملي است و بايد متناسب با اهداف كلان برنامه هاي كشوري و بطور اصولي و خارج از هر گونه فشارهاي غير كارشناسانه، با مديريت هاي درست و توانمند، مديريت گردد. نه در آب و در نفت و نه در هيچ منابع ديگري نبايد منطقه اي فكر كرد بلكه هدف اصلي همه ما بايد نيازها و اولويت ها و برنامه هاي جامع كشوري باشد. تا به اين نگاه دست نيافته ايم ، توسعه يافتگي اصولي امكان پذير نخواهد بود. خاطرم است در سالهاي اخير وقتي يك هيئت از پارلمان يك كشور آفريقايي از ايران ديدن مي كرد به ملاقات وزير وقت نيرو نيز رفت. يكي از خبرنگاران از يكي از نمايندگان هيئت مذكور سوال كرده بود آيا در كشور شما هم نماينده گان در مجلس بطور منطقه اي دنبال مطالب از جمله آب هستند؟ جواب نماينده آفريقايي بسيار جالب بود. جواب اين بود: اگر ما در مجلس منطقه اي صحبت كنيم ما را از مجلس اخراج مي كنند. خوزستان، فارس، چهارمحال و همه استانهاي اين كشور جزء خاك اين كشور هستند و همه آنها لازم است بطور بهينه از منابع خدادادي اين كشور بهره مندگردند. عليذا در انتقال آب بين حوضه اي ملاحظات جهاني و مديريتي بسياري وجود دارند كه در جهت منافع هر دو حوضه مبدآ و مقصد بايد رعايت شوند.