در ابتدا از این خانم عذر می خوام که به پیام ایشان معترضم
با سلام خدمت همه , از قدیم گفتن نیاز پدر اختراع است. اگر ما در زندگی خودمان تلاش نداشته باشیم مطما در زندگی شکست می خوریم. و دیگر اینکه جهت در آمد زایی هیچ وقت به مدرک خود ننازیم چون که من پزشک هستم این کار در شان من نیست.

تابناکی فقط نظرات باب دل خودت رو پخش کردی .

دختر عزیزم تنها دهه شصت نسل سوخته نیست باورکن دهه پنجاه هم اوضاع خوبی نداشتند

دهه پنجاه هم ا اکثر انها در پناهگاه بزرگ شدند در پناهگاه یاد گرفتند راه رفتن را حرف زدن را مادر این سالها بسیار رنج کشیدیم به چهره هایمان نگاه کنیم نقشی از خنده نمی بینیم فقط دهانما منبسط ومنقبض میشود این یک حقیقت است

با درود
این درد دل منم هست رتبه 1 کارشناسی ارشد کشور با 2 تا فوق لیسانس از هند و ایران تسلط بر 5 زبان استاد حق التریسم دکترام رو در باکو میخواندم مرحله پیش پایان نامه بودم به مدد دولت قبلی هر منات اذربایجان6000 تومان شد با اشک انصراف دارم نمیدونم مسئولش کیه ولی خدا حقم رو بگیره

این دختر توانمندیه حرفاش را ساده بیان کرده خوب کمکش کنید پسر من گذاشت و رفت از این دیار حتما اگر میموند سرنوشت این دختر در انتظارش بود

من هم دهه شصتی هستم به خاطر فقر از ادامه تحصیل باز ماندم خیلی ارزوها داشتم حالا هم برای بچهام نمیتونم کاری بکنم ازدواج هم که کردم با داشتن بچه و مخارج بالا حقوق کم کلا شرمنده زن و بچه هستم گاهی به طناب دار فکر میکنم

اگر این نامه به کمیته امداد ارسال میشد بهتر بود

با اینکه همه این دردها طاقت بسیاری از مردم رو طاق کرده اما از اینکه خودم رو به جای کس دیگه جا بزنم متنفرم

من هم دانشجو بودم وقتای آزادمو میرفتم کارگری ساختمان!
توی دانشگاه هم هرکاری از دستم بر میومد انجام میدادم
حالا شغلی مرتبط با تحصیلاتم دارم و هیچ کم و کسری هم ندارم خداروشکر!