امیدوارم آنانکه عامل وسبب ساز این سیه روزیهاهستند. آنها که تحریم هارا ورق پاره میدانستند دردنامه ی این دختر دانشجورا که نمونه ای از هزاران است به خوانند
بتده دو فرزند دارم و غریب 40 سال سن نه خونه دارم نه ماشین با مبلغ اندکی زندگی میکنم در 6 سالگی پدرم را از دست دادم ودر 10 سالگی مادرم مشاعیرش از دست داد واز ان هم پرستاری می کنم از پانزدهم هر ماه به بعد فقظ نون وماست واش میخوریم ولی اگر صد سال هم اینطوری زندگی کنم به امریکا وغرب باج نمیدم و زیر بار هیج ذلتی نمیرم وهرگز عزت خود را اینطور لگد مال نمی کنم .
من كه يك افغان هستم ولي. شعيه هستم درد شما برادر ان وخواهران ايرانى را درك مي كنم. با وجود بيست سال تحريم و فشار هاى بين الملى و هشت سال جنك وحشتناك با عراق و انواع و اقسام دسيسه و ظلم و دسيسه از جانب دول غربي و عربى باز هم مقاومت نموده أيد واقعا افرين بر شما ها و غيرت و همت و دانش و هوشيارى شما