با سلام.من آقای جعفری منش را می شناسم و همینطور پسر ایشان را.آقای جعفری منش حدود 7 سال پیش فرمانده پایگاه بسیج علی ابن ابیطالب (ع) حوزه 13 رجب ورامین بودند و در آن زمان من به عنوان یک نیروی بسیج با ایشان همکاری میکردم.واقعا ایشان از نظر اخلاق یکی بودند.زمانی حال ایشان انقدر بد شده بود که حتی تا مرز شهادت پیش رفتند و بعد از اینکه حال ایشان مقداری بهتر شد به ایشان لقب شهید زنده دادند.
ای کاش فردوسی زنده بود تا شاهنامه بنویسد تا بنویسد رستم و سهراب یعنی چه. من خودم واقعا شرمنده شدم با دیدن این تصاویر خدایی ما چه کرده ایم؟ قهرمانی و پهلوانی همه در منش و رفتار این بزرگوارن است. بعد امثال من فقط نشسته ایم و توقع داریم. نه درست از اینها یاد میکنیم نه درست اینها را روایت میکنیم. همرزمان اوینی ایا واقعا اوینی الان در میان ما بود میگذاشت ایشان و افرادی همانند ایشان اینقدر غریب بمانند؟ تلویزیون به جای اینکه برنامه های انچنانی ماهواره را کپی کند برنامه های انها را در مورد سربازانشان در مورد جنگ کپی کند و دلاور مردیهای این جانبازان را برای مردم با جاذبه های سینمایی و تلویزیونی به نمایش بگذارد. باور کنید نشر این تصاویر و نشان دادن منش و رفتار این عزیزان ما را در مقابل همه چیز تحریم تهاجم فرهنگی تهدید بیمه میکند. اینجانب به سهم خود شرمنده ام و پای جانباز ایشان و چشم جانبازشان را میبوسم و خاضعانه در مقابل خانواده ایشان که پرستاریش میکنند تعظیم میکنم.
شرف ایران...
پیروان حسین(ع)...