من چهل است که از این صابون برای شستن موی سرم استفاده میکنم انصافا موی سر را از نظر چربی وخشک بودن متعادل میکند و در مقایسه با خیلی از شامپو ها به مراتب بهتر است .به شرط اینکه از نوع مرغوب استفاده شود

این قدر خاصیت دارن این صابونا نگو و نپرس .مو ها و پوست مادر بزرگ من از هزار تا دختر جوون بهتره. تا حالا شامپو و مواد آرایشی نزده و فقط از این صابونا استفاده می کنه

مشکل صنعت سنتی ما این است که از ابتکار و بهینه سازی و نو آوری در آن خبری نیست.همین جور می ماند تا از بین برود.

محض اطلاع این صابون ها برای لباس خیلی خوبه یعنی نرمی خاصی میده و همچنین چرکا رو خوب می بره و مثل تاید نیست که به رنگش تاثیر بزاره

من که از مصرف این صابون نسبت به مواد ارایشی بهداشتی تقلبی که از خارج میاد کمتر نگرانی دارم

سوالی از عزیزان بهداشتی و پاستوریزه دارم
من مدتی از صابونهای ساخت کارخانه مصرف میکردم و بدنم به شدت واکنش میداد و سفیدک میزد

اما به توصیه یک دکتر خبره از این صابونها البته تاکید میکنم نوع سفید استفاده کردم و عوارض کاملا برطرف شد

حالا از نظر دوستان پاستوریزه من هم باید از صابونهای ساخت کارخانه استفاده کنم؟
واقعا چرا وقتی عده ای در موردی علم ندارند نظر میدهند؟

جالب و تاسف اور.... "سنتى" در ايران برابر است با "غير بهداشتى، غير اقتصادى ، عقب افتاده و محيط كار خطرناك و كثيف " !! با كفش كتونى ، لباس خونه جلوى كوره اتش و و و كه عكسها نمايش ميدهند . با كمى مديريت و دلسوزى ميشود تمام كارهاى "سنتى" در كشور را تماشايى، جذاب ، بهداشتى نمود. به اميد انروز.

اگر بسته بندی بهداشتی داشته باشد خوب است .

صابون قندی مراغه همدان

این کارگاه ها نقایای تاریخ پر افتخار کشور مان هستند.باید به آنها فکر کنیم و برای حفظ آنها اقدام کنیم و تعصبی به خرج دهیم. اینها ما را یاد زمانی می اندازد که سیستم حمام و گرمابه از ملزومات جامعه شهری و روستائیمان بود حال آنکه اروپائیها در شپش و گند غوطه میخوردند.وقتی رشد صنعت محصولات جدیدی در دنیا عرضه کرد و این محصولات جایگاهی برای فروش نداشتند(قبل از انقلاب صنعتی اروپا) بازار های باز کشور ما و مدیران بی کفایت انبار ها را پر کردند از آن کلالها و تلویزیون نیز با تبلیغات چشم مردم را پر و ذلئقه هاشان را تغییر داد. این شد که ما بجای توسعه صنعت خود دست به سوی آنه دراز کردیم و هنوز با اینهمه فارغ التحصیل در رده کارشناس ارشد و دکتری ، دستمان را پس نکشیده ایم. گویا این تکدی گری تکنولوژیکی خصیصه فرهنگیمان شده است.